[Mustafa]

in reply to: 19.06.1992.godine #43042

Abdulahu postavi ovaj spisak na naslovnu

postavio sam tekst sa FB od AKICE ali je dosta zbijen mozes li ovo malo srediti

[Mustafa]

in reply to: 19.06.1992.godine #43024

pa ici cemo sa onim tekstom i dodati cemo ovaj spisak

[Mustafa]

in reply to: 19.06.1992.godine #43036

pa ici cemo sa onim tekstom i dodati cemo ovaj spisak

[Mustafa]

in reply to: Tekstovi za naslovnu stranicu #43013

super
postavicu ovo ako Bog da Sutra

[Mustafa]

in reply to: Tekstovi za naslovnu stranicu #43020

super
postavicu ovo ako Bog da Sutra

[Mustafa]

in reply to: Muderris – Hutbe #42997

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 16/2015 – 26. redžeb 1436.H. / 15. maj 2015. god.

MUSLIMANSKI PONOS I DOSTOJANSTVO

Braćo i sestre u islamu! Tema današnje hutbe je Muslimanski ponos i dostojanstvo. Na zadatu temu govorimo u danima u kojima muslimani bezrazložno poginju svoje glave pred dušmanima koji u svojoj aroganciji prelaze svaku mjeru.
Allah, azze ve dželle, nam u 139. ajetu Sure Alu Imran zabranjuje da gubimo odlučnost i da se žalostimo:
وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
I ne gubite hrabrost i ne žalostite se; vi ćete pobijediti ako budete pravi vjernici!
U citiranom ajetu Allah, azze ve dželle, obećava, a On ispunjava Svoja obećanja da će istinski mu’mini biti superiorni u odnosu na druge ljude.
Allahu, dželle še’nuhu, pripada sva veličina, kao što stoji u prvom dijelu 10. ajeta Sure Fatir:
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا…
Ako neko želi veličinu, pa u Allaha je sva veličina…
Islam odbija slabost i poniženje svojih pripadnika i u isto vrijeme traži od njih izgradnju dostojanstva i samopoštovanja.
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u drugom dijelu 8. ajeta Sure El-Munafikun:
…وَ لِلهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ
…A snaga je samo u Allaha i Poslanika Njegova i u vjernika, ali licemjeri neće da znaju.
Dobronamjeran insan se pita kuda vodi ovaj opasni virus islamofobije, čemu toliki strahovi i mržnje i zašto se ulažu tolika materijalna dobra da bi od Allahova, subhanehu ve te’ala, puta odvraćali? Odgovare na ova pitanja nalazimo u 36. ajetu Sure El-Enfal:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ
Uistinu kafiri troše imanja svoja da bi od Allahova puta odvraćali. Oni će ih sigurno utrošiti, zatim će, zbog toga žaliti i na kraju će pobijeđeni biti…
Koliko neprijatelji islama ulažu u odvraćanju od Allahove, subhanehu ve te’ala, vjere i koliko se trude da utrnu Njegovo svjetlo!? Koliko je samo elektronskih i printanih medija u jednom safu, protiv islama i muslimana? Koliko je dušmana bilo i koliko ih ima u borbi protiv nas Bošnjaka, a neki od nas se uprkos tome još uvijek imamo potrebe dodvoravati, izvinjavati i pravdati!
Neću da mojom Domovinom Bosnom i Hercegovinom mi Bošnjaci hodamo pogetih glava i neću da se dušmanima izvinjavamo i slušamo njihove isprazne priče o multikulturi i toleranciji, dok nas kontinuirano ubijaju i uništavaju, a mi Bošnjaci stoljećima živimo u miru i toleranciji i to nas opet nije amnestiralo od stravičnih genocida i zločina koje su dušmani činili nad nama. Nakon ubistva i spaljivanja bratunačkih dječaka, braće Hajrudina i Nurdina Omić, koji su kada su ubijeni rukama srpskih zločinaca imali samo devet i jedanaest godina, a prije četiri dana su im u jednom tabutu ukopane u kabur samo tri kosti, nema nam pravo niko govoriti o civlizaciji i moralu. Neću da slušam i čitam laži korumpiranih medija i političara, neću da pratim oslobađajuće presude zločincima i kriminalcima od strane takozvanih sudija i neću da se osjećam u svojoj Domovini kao manjina i bez prava glasa!
Hoću da kada se moje vođe pojave svi drugi zašute, a kada nešto kažu, da se toga i drže! Hoću da me predstavljaju oni koji se boje Allaha, jer sam tada siguran da će i kada su uslovno rečeno „sami“ štititi moje interese i interese moga naroda! Hoću da prednost u zapošljavanju imaju oni kod kojih u kući niko ne radi, a da se ne zapošljava po rodbinskim i tazbinskim linijama! Hoću da me u diplomatiji predstavljaju oni koji imaju poštovanje prema mome izmasakriranom narodu! Hoću da vlasnici firmi ne zloupotrebljavaju socijalnu krizu i radnicima umjesto plata daju sadaku! Hoću da moja braća iz islamskog svijeta ulažu novac u moju Domovinu i da dobit pošteno dijele sa radnicima, a ne da ekstra profit nose izvan moje Domovine, a radnicima daju mrvice! Hoću da su nam čiste avlije, ulice i naselja! Hoću da Bošnjaci ne premeću po kontejnerima u potrazi za koricom hljeba! Hoću da uzor Bošnjakinjama budu njihove čestite majke i nene! Hoću da naša djeca budu prvaci na svjetskim takmičenjima i da prednjače u svakom hajru! Hoću da u mojoj Domovini nema nemorala i golotinje! Hoću da moj džemat bude bez birtija, sportskih kladionica, trgovačkih radnji sa alkoholom i hoću da se volimo i pomažemo kao istinska braća!!!
Kaže Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Muslim:
عَنْ ثَوْبَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “إِنَّ اللَّهَ زَوَى لِي الْأَرْضَ فَرَأَيْتُ مَشَارِقَهَا وَمَغَارِبَهَا وَإِنَّ أُمَّتِي سَيَبْلُغُ مُلْكُهَا مَا زُوِيَ لِي مِنْهَا وَأُعْطِيتُ الْكَنْزَيْنِ الْأَحْمَرَ وَالْأَبْيَضَ وَإِنِّي سَأَلْتُ رَبِّي لِأُمَّتِي أَنْ لَا يُهْلِكَهَا بِسَنَةٍ عَامَّةٍ وَأَنْ لَا يُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ فَيَسْتَبِيحَ بَيْضَتَهُمْ وَإِنَّ رَبِّي قَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنِّي إِذَا قَضَيْتُ قَضَاءً فَإِنَّهُ لَا يُرَدُّ وَإِنِّي أَعْطَيْتُكَ لِأُمَّتِكَ أَنْ لَا أُهْلِكَهُمْ بِسَنَةٍ عَامَّةٍ وَأَنْ لَا أُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ يَسْتَبِيحُ بَيْضَتَهُمْ وَلَوْ اجْتَمَعَ عَلَيْهِمْ مَنْ بِأَقْطَارِهَا أَوْ قَالَ مَنْ بَيْنَ أَقْطَارِهَا حَتَّى يَكُونَ بَعْضُهُمْ يُهْلِكُ بَعْضًا وَيَسْبِي بَعْضُهُمْ بَعْضًا.” (مسلم)
Prenosi Sevban, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Allah mi je sastavio Zemlju, pa sam vidio njen Istok i Zapad i moj ummet će doći dotle, dokle sam vidio. Date su mi dvije riznice: bijela i crvena. Molio sam svoga Gospodara da ne uništi moj ummet glađu i da moj ummet ne uništi sa neprijateljem koji će ih poniziti. Gospodar mi je rekao: “O Muhammede, Ja sam dao odredbu i ona se ne može promijeniti. Odredio sam da tvoj ummet neće biti uništen glađu i da ga neću uništiti sa neprijateljem, pa makar se oni udružili sa raznih strana svijeta, sve dok jedni druge ne budu uništavali i zlo činili.” (Muslim)
Obećanje Gospodara svjetova je istinito i ono se nikada ne može dovesti u pitanje.
Muslimani su dužni da u svakoj životnoj situaciji čuvaju svoje dostojanstvo, da ne dovode u pitanje svoj ponos i da ne dozvole sebi i drugim muslimanima i najmanje poniženje.
Zato, uzdignimo naše glave, budimo časni, ponosni i moralni i stalno se trudimo da pružimo maksimum svoga napora na putu uzdizanja Allahove, subhanehu ve te’ala, Riječi i čuvajmo našu i čast drugih mu’mina!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da nas učini ponosnim i dostojanstvenim, da nas učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da se smiluje našim umrlim roditeljima i dobrim precima koji su na nas prenijeli svjetlo islama, da uputi našu djecu i učini prvacima ummeta, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَالسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ!

[Mustafa]

in reply to: Muderris – Hutbe #43012

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 16/2015 – 26. redžeb 1436.H. / 15. maj 2015. god.

MUSLIMANSKI PONOS I DOSTOJANSTVO

Braćo i sestre u islamu! Tema današnje hutbe je Muslimanski ponos i dostojanstvo. Na zadatu temu govorimo u danima u kojima muslimani bezrazložno poginju svoje glave pred dušmanima koji u svojoj aroganciji prelaze svaku mjeru.
Allah, azze ve dželle, nam u 139. ajetu Sure Alu Imran zabranjuje da gubimo odlučnost i da se žalostimo:
وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
I ne gubite hrabrost i ne žalostite se; vi ćete pobijediti ako budete pravi vjernici!
U citiranom ajetu Allah, azze ve dželle, obećava, a On ispunjava Svoja obećanja da će istinski mu’mini biti superiorni u odnosu na druge ljude.
Allahu, dželle še’nuhu, pripada sva veličina, kao što stoji u prvom dijelu 10. ajeta Sure Fatir:
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا…
Ako neko želi veličinu, pa u Allaha je sva veličina…
Islam odbija slabost i poniženje svojih pripadnika i u isto vrijeme traži od njih izgradnju dostojanstva i samopoštovanja.
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u drugom dijelu 8. ajeta Sure El-Munafikun:
…وَ لِلهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ
…A snaga je samo u Allaha i Poslanika Njegova i u vjernika, ali licemjeri neće da znaju.
Dobronamjeran insan se pita kuda vodi ovaj opasni virus islamofobije, čemu toliki strahovi i mržnje i zašto se ulažu tolika materijalna dobra da bi od Allahova, subhanehu ve te’ala, puta odvraćali? Odgovare na ova pitanja nalazimo u 36. ajetu Sure El-Enfal:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللّهِ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ
Uistinu kafiri troše imanja svoja da bi od Allahova puta odvraćali. Oni će ih sigurno utrošiti, zatim će, zbog toga žaliti i na kraju će pobijeđeni biti…
Koliko neprijatelji islama ulažu u odvraćanju od Allahove, subhanehu ve te’ala, vjere i koliko se trude da utrnu Njegovo svjetlo!? Koliko je samo elektronskih i printanih medija u jednom safu, protiv islama i muslimana? Koliko je dušmana bilo i koliko ih ima u borbi protiv nas Bošnjaka, a neki od nas se uprkos tome još uvijek imamo potrebe dodvoravati, izvinjavati i pravdati!
Neću da mojom Domovinom Bosnom i Hercegovinom mi Bošnjaci hodamo pogetih glava i neću da se dušmanima izvinjavamo i slušamo njihove isprazne priče o multikulturi i toleranciji, dok nas kontinuirano ubijaju i uništavaju, a mi Bošnjaci stoljećima živimo u miru i toleranciji i to nas opet nije amnestiralo od stravičnih genocida i zločina koje su dušmani činili nad nama. Nakon ubistva i spaljivanja bratunačkih dječaka, braće Hajrudina i Nurdina Omić, koji su kada su ubijeni rukama srpskih zločinaca imali samo devet i jedanaest godina, a prije četiri dana su im u jednom tabutu ukopane u kabur samo tri kosti, nema nam pravo niko govoriti o civlizaciji i moralu. Neću da slušam i čitam laži korumpiranih medija i političara, neću da pratim oslobađajuće presude zločincima i kriminalcima od strane takozvanih sudija i neću da se osjećam u svojoj Domovini kao manjina i bez prava glasa!
Hoću da kada se moje vođe pojave svi drugi zašute, a kada nešto kažu, da se toga i drže! Hoću da me predstavljaju oni koji se boje Allaha, jer sam tada siguran da će i kada su uslovno rečeno „sami“ štititi moje interese i interese moga naroda! Hoću da prednost u zapošljavanju imaju oni kod kojih u kući niko ne radi, a da se ne zapošljava po rodbinskim i tazbinskim linijama! Hoću da me u diplomatiji predstavljaju oni koji imaju poštovanje prema mome izmasakriranom narodu! Hoću da vlasnici firmi ne zloupotrebljavaju socijalnu krizu i radnicima umjesto plata daju sadaku! Hoću da moja braća iz islamskog svijeta ulažu novac u moju Domovinu i da dobit pošteno dijele sa radnicima, a ne da ekstra profit nose izvan moje Domovine, a radnicima daju mrvice! Hoću da su nam čiste avlije, ulice i naselja! Hoću da Bošnjaci ne premeću po kontejnerima u potrazi za koricom hljeba! Hoću da uzor Bošnjakinjama budu njihove čestite majke i nene! Hoću da naša djeca budu prvaci na svjetskim takmičenjima i da prednjače u svakom hajru! Hoću da u mojoj Domovini nema nemorala i golotinje! Hoću da moj džemat bude bez birtija, sportskih kladionica, trgovačkih radnji sa alkoholom i hoću da se volimo i pomažemo kao istinska braća!!!
Kaže Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Muslim:
عَنْ ثَوْبَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “إِنَّ اللَّهَ زَوَى لِي الْأَرْضَ فَرَأَيْتُ مَشَارِقَهَا وَمَغَارِبَهَا وَإِنَّ أُمَّتِي سَيَبْلُغُ مُلْكُهَا مَا زُوِيَ لِي مِنْهَا وَأُعْطِيتُ الْكَنْزَيْنِ الْأَحْمَرَ وَالْأَبْيَضَ وَإِنِّي سَأَلْتُ رَبِّي لِأُمَّتِي أَنْ لَا يُهْلِكَهَا بِسَنَةٍ عَامَّةٍ وَأَنْ لَا يُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ فَيَسْتَبِيحَ بَيْضَتَهُمْ وَإِنَّ رَبِّي قَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنِّي إِذَا قَضَيْتُ قَضَاءً فَإِنَّهُ لَا يُرَدُّ وَإِنِّي أَعْطَيْتُكَ لِأُمَّتِكَ أَنْ لَا أُهْلِكَهُمْ بِسَنَةٍ عَامَّةٍ وَأَنْ لَا أُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ يَسْتَبِيحُ بَيْضَتَهُمْ وَلَوْ اجْتَمَعَ عَلَيْهِمْ مَنْ بِأَقْطَارِهَا أَوْ قَالَ مَنْ بَيْنَ أَقْطَارِهَا حَتَّى يَكُونَ بَعْضُهُمْ يُهْلِكُ بَعْضًا وَيَسْبِي بَعْضُهُمْ بَعْضًا.” (مسلم)
Prenosi Sevban, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Allah mi je sastavio Zemlju, pa sam vidio njen Istok i Zapad i moj ummet će doći dotle, dokle sam vidio. Date su mi dvije riznice: bijela i crvena. Molio sam svoga Gospodara da ne uništi moj ummet glađu i da moj ummet ne uništi sa neprijateljem koji će ih poniziti. Gospodar mi je rekao: “O Muhammede, Ja sam dao odredbu i ona se ne može promijeniti. Odredio sam da tvoj ummet neće biti uništen glađu i da ga neću uništiti sa neprijateljem, pa makar se oni udružili sa raznih strana svijeta, sve dok jedni druge ne budu uništavali i zlo činili.” (Muslim)
Obećanje Gospodara svjetova je istinito i ono se nikada ne može dovesti u pitanje.
Muslimani su dužni da u svakoj životnoj situaciji čuvaju svoje dostojanstvo, da ne dovode u pitanje svoj ponos i da ne dozvole sebi i drugim muslimanima i najmanje poniženje.
Zato, uzdignimo naše glave, budimo časni, ponosni i moralni i stalno se trudimo da pružimo maksimum svoga napora na putu uzdizanja Allahove, subhanehu ve te’ala, Riječi i čuvajmo našu i čast drugih mu’mina!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da nas učini ponosnim i dostojanstvenim, da nas učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da se smiluje našim umrlim roditeljima i dobrim precima koji su na nas prenijeli svjetlo islama, da uputi našu djecu i učini prvacima ummeta, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَالسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ!

[Mustafa]

in reply to: Razne informacije #42994

teva posalji im link gdje stoji ko je predsjednik komisije a stoji Perkovic

Izabran suvenir opštine Rogatica

[Mustafa]

in reply to: Razne informacije #43010

teva posalji im link gdje stoji ko je predsjednik komisije a stoji Perkovic

Izabran suvenir opštine Rogatica

[Mustafa]

in reply to: Razne informacije #42992

pa dobro
dobar i korektan komentar
– drugo moras ih upozoriti da mi imamo peko 2000 clanova i da je nemoguce da ih neko odmah nece uzeti na zub, ali tu smo mi da reagujemo i izbrisemo negativne komentare…

[Mustafa]

in reply to: Razne informacije #43008

pa dobro
dobar i korektan komentar
– drugo moras ih upozoriti da mi imamo peko 2000 clanova i da je nemoguce da ih neko odmah nece uzeti na zub, ali tu smo mi da reagujemo i izbrisemo negativne komentare…

[Mustafa]

in reply to: Muderris – Hutbe #42986

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 15/2015 – 12. redžeb 1436.H. / 01. maj 2015.g.

“DAN DŽAMIJA” 1993. – 2015. godina

Braćo i sestre u islamu! Tema današnje hutbe je Dan džamija 1993. – 2015. godina. Podsjećanja radi, Rijaset Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini je 2000. godine donio Odluku o obilježavanju 7. maja «Danom džamija», jer je 07. maja 1993. godine u ranim jutarnjim satima minirana i porušena od strane srpskog agresora i domaćih srpskih zločinaca, Ferhadija džamija u Banja Luci. “Dan džamija” podsjeća na uništavanje svih džamija i drugih vakufskih objekata u Republici Bosni i Hercegovini u toku posljednje dvije oružane agresije, od istočnih i zapadnih susjeda.
Ferhat-pašina džamija, sagrađena 1579. godine djelimično je uništena ekplozivom detoniranim 7. maja 1993. godine od strane srpskih zločinaca. Nakon prvog rušenja, vlasti Republike Srpske su organizovale potpuno rušenje i čišćenje terena na kojem se nalazio kompleks džamije. Ferhadija je bila jedna od 16 banjalučkih džamija, koje su tokom posljednje oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu do temelja porušene.
Džamije su Allahove, subhanehu ve te’ala, kuće na Zemlji i njima islam posvećuje posebnu pažnju, jer su one mjesta gdje se veliča Njegovo ime i gdje Mu se pada na sedždu, sa ciljem postizanja samo Njegova zadovoljstva. Džamije i vakufi se ovdje u Bosni i Hercegovini ruše od 1878. godine, pa sve do završetka posljednje dvije krvave oružane agresije na nju (1992.-1995.). Rušitelji se u isto vrijeme proglašavaju nacionalnim herojima.
Allah, dželle še’nuhu, u kategoriju najvećih nasilnika ubraja one koji u džamijama sprječavaju spominjanje Njegova imena i koji ih ruše, pa u 114. ajetu Sure El-Bekare kaže:
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
Ima li većeg nasilnika, od onoga koji brani da se u Allahovim džamijama ime Njegovo spominje i koji rade na tome da se one poruše? Takvi bi trebalo da u njih samo sa strahom ulaze! Na ovom svijetu doživjeće sramotu, a na onom svijetu patnju veliku!
Kakvi su samo zločinci i teroristi oni koji su sve džamije, mesdžide i ostale vakufe porušili tamo gdje je stizala njihova vojska ili gdje se uspostavljala njihova zločinačka vlast?!
Kakvi su teroristi i zločinci oni koji su 750 Bošnjaka među kojima je bio i Sejfo Ibrić 01. juna 1992. godine odveli u Bijeli potok gdje im se gubi svaki trag? Kakvi su teroristi oni koji su jednogodišnjeg dječaka Nerdina Ibrića istrgnuli iz ruku njegove majke Halime, godinu držali u mračnom i memli podrumu, promijenili mu ime i bolesnog ga pod srpskim imenom dali u Bolnicu, da bi ga kao nepokretnog i preplašenog krajem 1995. godine vratili ucvijeljenoj majci? Kakvi su teroristi oni koji su četničke uniforme zamijenili odijelima političara i biznismena koji su vlastiti biznis pokrenuli od otetog zlata i novca poubijanih Bošnjaka i kakvi su teroristi oni koji su četničke uniforme zamijenili službenim policijskim uniformama i uniformama Oružanih snaga Bosne i Hercegovine?
Zašto je Država dozvolila da jetim Nerdin Ibrić bude nezaposleni i nezbrinuti povratnik u rodni Zvornik, a da u tom istom gradu i drugim gradovima manjeg bh entiteta javni red uspostavljaju učesnici genocida u Srebrenici i drugim gradovima Bosne i Hercegovine i zašto su Bošnjaci povratnici za mnoge političare samo brojke i zašto im trebaju samo za izbore?
Zašto u Bosni i Hercegovini nije dan žalosti za 11. juli kada je u Srebrenici 1995. godine počinjen stravičan genocid i kada je 11. jula 2001. godine ubijena šesnaestogodišnja povratnica Meliha Durić? Zašto nije bio dan žalosti kada je pored Ferhadije u Banja Luci 07. maja 2001. godine rukama srpskih terorista na oči svjetske javnosti ubijen Murat Badić i kada je 20. aprila prošle godine u Kozluku, kod Zvornika srpski terorista Nikola Josić sjekirom ubio osamdesetjednogodišnjeg povratnika Ahmeta Hasanovića? Zašto se sva pomenuta srpska zlodjela nisu nazvala terorističkim činovima ili se terorizam pokušava podmenuti samo nama Bošnjacima?
Mnogo je pitanja i mnogo jasnih odgovora, ali da li te odgovore razumiju i pamte ove tvrde bošnjačke glave!?
Za vrijeme posljednje oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu potpuno je porušeno 614 džamija (534 od strane srpskog, a 80 od hrvatskog agresora), dok je oštećeno 307 džamija (249 od srpskog, a 58 od hrvatskog agresora), što čini 80,5% od ukupnog broja 1144 džamije, koliko ih je bilo prije ove dvije agresije. Pored toga je od ukupno 557 mesdžda (džamija bez munare), potpuno porušeno njih 218 (175 od srpskog, a 43 od hrvatskog agresora), dok je oštećen 41 mesdžid (21 od srpskog, a 20 od hrvatskog agresora), što čini procenat od 46,40% mesdžida. Ovome treba dodati još 14 potpuno uništenih i 18 oštećenih mekteba, te 447 uništenih i 160 oštećenih drugih vakufskih objekata. Ovo su podaci koje moramo znati, da se zlo ne ponovi, jer narod koji ne zna svoju prošlost, ima maglovitu i neizvjesnu budućnost, a kada nestane tragova materijalne i duhovne kulture i kada se izgubi kolektivno pamćenje, blizu je i biološki nestanak jednoga naroda.
Allahovom, subhanehu ve te’ala, voljom i snagom Bošnjaci, dobrovoljci iz islamskog svijeta i rijetki pojedinci iz druga dva naroda su se suprostavili strašnoj agresiji i zlu koje se nadvilo nad Republikom Bosnom i Hercegovinom i njihova je zasluga što makar na jednom dijelu Bosne i Hercegovine danas ima: džamija, mesdžida, mezarja i drugih vakufa, kao i vjerskih i drugih objekata drugih naroda. Islam je nas Bošnjake učinio posebnim, jer u protivnom na prostoru koji smo branili i oslobađali ne bi bilo crkava i sinagoga, a one su tu da svjedoče da mi nismo kao oni i da mi ne rušimo, nego gradimo i čuvamo i da uvažavamo druge i drugačije. Eto, to je islam i to je njegovo učenje! To su univerzalna islamska rješenja, koja garantiraju svakom pojedincu slobodu, pravo na uživanje njegova posjeda i punu sigurnost u pravom smislu riječi.
Braćo i sestre! Gradimo džamije i čuvajmo džemat, ne dozvolimo da nam džamije ponovo budu samo kulturno-historijski spomenici, čuvajmo ih, jer ako ih ne budemo čuvali, zločinci će ih ponovo rušiti i na njihovim temeljima graditi zgrade i crkve i njihova mjesta pretvarati u parkinge ili pijace, a nama zamesti svaki trag! Zapamtimo da je naša obaveza rekonstrukcija svih porušenih džamija, na svakom mjestu gdje su one bile i najozbiljnije pristupimo tom poslu! Uključimo se na prvom mjestu mi i naše porodice, animirajmo našu rodbinu, poručimo rođacima i komšijama u dijaspori da je naša obaveza rekonstrukcija porušenih džamija, jer su one simboli našeg višestoljetnog postojanja na cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine! Ne čekajmo da nam hareme štite i ograđuju naši prijatelji iz islamskog svijeta, već se organizirajmo i uređujmo ih sami, jer je to naša obaveza prema našim umrlim!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da nas učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da se smiluje našim umrlim roditeljima i dobrim precima koji su na nas prenijeli svjetlo islama, da uputi našu djecu i učini prvacima ummeta, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!

[Mustafa]

in reply to: Muderris – Hutbe #43004

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 15/2015 – 12. redžeb 1436.H. / 01. maj 2015.g.

“DAN DŽAMIJA” 1993. – 2015. godina

Braćo i sestre u islamu! Tema današnje hutbe je Dan džamija 1993. – 2015. godina. Podsjećanja radi, Rijaset Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini je 2000. godine donio Odluku o obilježavanju 7. maja «Danom džamija», jer je 07. maja 1993. godine u ranim jutarnjim satima minirana i porušena od strane srpskog agresora i domaćih srpskih zločinaca, Ferhadija džamija u Banja Luci. “Dan džamija” podsjeća na uništavanje svih džamija i drugih vakufskih objekata u Republici Bosni i Hercegovini u toku posljednje dvije oružane agresije, od istočnih i zapadnih susjeda.
Ferhat-pašina džamija, sagrađena 1579. godine djelimično je uništena ekplozivom detoniranim 7. maja 1993. godine od strane srpskih zločinaca. Nakon prvog rušenja, vlasti Republike Srpske su organizovale potpuno rušenje i čišćenje terena na kojem se nalazio kompleks džamije. Ferhadija je bila jedna od 16 banjalučkih džamija, koje su tokom posljednje oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu do temelja porušene.
Džamije su Allahove, subhanehu ve te’ala, kuće na Zemlji i njima islam posvećuje posebnu pažnju, jer su one mjesta gdje se veliča Njegovo ime i gdje Mu se pada na sedždu, sa ciljem postizanja samo Njegova zadovoljstva. Džamije i vakufi se ovdje u Bosni i Hercegovini ruše od 1878. godine, pa sve do završetka posljednje dvije krvave oružane agresije na nju (1992.-1995.). Rušitelji se u isto vrijeme proglašavaju nacionalnim herojima.
Allah, dželle še’nuhu, u kategoriju najvećih nasilnika ubraja one koji u džamijama sprječavaju spominjanje Njegova imena i koji ih ruše, pa u 114. ajetu Sure El-Bekare kaže:
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
Ima li većeg nasilnika, od onoga koji brani da se u Allahovim džamijama ime Njegovo spominje i koji rade na tome da se one poruše? Takvi bi trebalo da u njih samo sa strahom ulaze! Na ovom svijetu doživjeće sramotu, a na onom svijetu patnju veliku!
Kakvi su samo zločinci i teroristi oni koji su sve džamije, mesdžide i ostale vakufe porušili tamo gdje je stizala njihova vojska ili gdje se uspostavljala njihova zločinačka vlast?!
Kakvi su teroristi i zločinci oni koji su 750 Bošnjaka među kojima je bio i Sejfo Ibrić 01. juna 1992. godine odveli u Bijeli potok gdje im se gubi svaki trag? Kakvi su teroristi oni koji su jednogodišnjeg dječaka Nerdina Ibrića istrgnuli iz ruku njegove majke Halime, godinu držali u mračnom i memli podrumu, promijenili mu ime i bolesnog ga pod srpskim imenom dali u Bolnicu, da bi ga kao nepokretnog i preplašenog krajem 1995. godine vratili ucvijeljenoj majci? Kakvi su teroristi oni koji su četničke uniforme zamijenili odijelima političara i biznismena koji su vlastiti biznis pokrenuli od otetog zlata i novca poubijanih Bošnjaka i kakvi su teroristi oni koji su četničke uniforme zamijenili službenim policijskim uniformama i uniformama Oružanih snaga Bosne i Hercegovine?
Zašto je Država dozvolila da jetim Nerdin Ibrić bude nezaposleni i nezbrinuti povratnik u rodni Zvornik, a da u tom istom gradu i drugim gradovima manjeg bh entiteta javni red uspostavljaju učesnici genocida u Srebrenici i drugim gradovima Bosne i Hercegovine i zašto su Bošnjaci povratnici za mnoge političare samo brojke i zašto im trebaju samo za izbore?
Zašto u Bosni i Hercegovini nije dan žalosti za 11. juli kada je u Srebrenici 1995. godine počinjen stravičan genocid i kada je 11. jula 2001. godine ubijena šesnaestogodišnja povratnica Meliha Durić? Zašto nije bio dan žalosti kada je pored Ferhadije u Banja Luci 07. maja 2001. godine rukama srpskih terorista na oči svjetske javnosti ubijen Murat Badić i kada je 20. aprila prošle godine u Kozluku, kod Zvornika srpski terorista Nikola Josić sjekirom ubio osamdesetjednogodišnjeg povratnika Ahmeta Hasanovića? Zašto se sva pomenuta srpska zlodjela nisu nazvala terorističkim činovima ili se terorizam pokušava podmenuti samo nama Bošnjacima?
Mnogo je pitanja i mnogo jasnih odgovora, ali da li te odgovore razumiju i pamte ove tvrde bošnjačke glave!?
Za vrijeme posljednje oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu potpuno je porušeno 614 džamija (534 od strane srpskog, a 80 od hrvatskog agresora), dok je oštećeno 307 džamija (249 od srpskog, a 58 od hrvatskog agresora), što čini 80,5% od ukupnog broja 1144 džamije, koliko ih je bilo prije ove dvije agresije. Pored toga je od ukupno 557 mesdžda (džamija bez munare), potpuno porušeno njih 218 (175 od srpskog, a 43 od hrvatskog agresora), dok je oštećen 41 mesdžid (21 od srpskog, a 20 od hrvatskog agresora), što čini procenat od 46,40% mesdžida. Ovome treba dodati još 14 potpuno uništenih i 18 oštećenih mekteba, te 447 uništenih i 160 oštećenih drugih vakufskih objekata. Ovo su podaci koje moramo znati, da se zlo ne ponovi, jer narod koji ne zna svoju prošlost, ima maglovitu i neizvjesnu budućnost, a kada nestane tragova materijalne i duhovne kulture i kada se izgubi kolektivno pamćenje, blizu je i biološki nestanak jednoga naroda.
Allahovom, subhanehu ve te’ala, voljom i snagom Bošnjaci, dobrovoljci iz islamskog svijeta i rijetki pojedinci iz druga dva naroda su se suprostavili strašnoj agresiji i zlu koje se nadvilo nad Republikom Bosnom i Hercegovinom i njihova je zasluga što makar na jednom dijelu Bosne i Hercegovine danas ima: džamija, mesdžida, mezarja i drugih vakufa, kao i vjerskih i drugih objekata drugih naroda. Islam je nas Bošnjake učinio posebnim, jer u protivnom na prostoru koji smo branili i oslobađali ne bi bilo crkava i sinagoga, a one su tu da svjedoče da mi nismo kao oni i da mi ne rušimo, nego gradimo i čuvamo i da uvažavamo druge i drugačije. Eto, to je islam i to je njegovo učenje! To su univerzalna islamska rješenja, koja garantiraju svakom pojedincu slobodu, pravo na uživanje njegova posjeda i punu sigurnost u pravom smislu riječi.
Braćo i sestre! Gradimo džamije i čuvajmo džemat, ne dozvolimo da nam džamije ponovo budu samo kulturno-historijski spomenici, čuvajmo ih, jer ako ih ne budemo čuvali, zločinci će ih ponovo rušiti i na njihovim temeljima graditi zgrade i crkve i njihova mjesta pretvarati u parkinge ili pijace, a nama zamesti svaki trag! Zapamtimo da je naša obaveza rekonstrukcija svih porušenih džamija, na svakom mjestu gdje su one bile i najozbiljnije pristupimo tom poslu! Uključimo se na prvom mjestu mi i naše porodice, animirajmo našu rodbinu, poručimo rođacima i komšijama u dijaspori da je naša obaveza rekonstrukcija porušenih džamija, jer su one simboli našeg višestoljetnog postojanja na cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine! Ne čekajmo da nam hareme štite i ograđuju naši prijatelji iz islamskog svijeta, već se organizirajmo i uređujmo ih sami, jer je to naša obaveza prema našim umrlim!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da nas učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da se smiluje našim umrlim roditeljima i dobrim precima koji su na nas prenijeli svjetlo islama, da uputi našu djecu i učini prvacima ummeta, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!

[Mustafa]

in reply to: Muderris – Hutbe #42984

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd – hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 14/2015 – 05. redžeb 1436.H. / 24. april 2015.g.

ALLAH NAM NAREĐUJE OBARANJE NAŠIH POGLEDA

Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Allah nam naređuje obaranje naših pogleda.
Vrijeme našeg življenja braćo i sestre je prepuno različitih iskušenja koja na ljude i njihove duše imaju negativan uticaj i time slabe njihov iman. Jasno je da iskušenja kojima se ne umijemo ili nećemo oduprijeti slabe naš iman, a da iskušenja koja uz Allahovu, dželle še’nuhu, pomoć savladamo jačaju naš iman i čine nas odlučnijim na putu islama.
Svi šerijatski propisi streme uspostavljanju primjerne zajednice muslimana u kojoj će moralne vrijednosti biti njihova prepoznatljiva odlika. Da bi izgradili takvo društvo, potrebno je da se pojedinci u tom društvu pridržavaju moralnih normi, a jedna od njih je i obaranje pogleda mu’mina i mu’minki.
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u 30. ajetu i dijelu 31. ajeta Sure En-Nur:
قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ(30) وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا…(31)
Reci mu’minima da obore poglede svoje i neka čuvaju svoja stidna mjesta; to im je bolje, a Allah uistinu, zna ono što oni rade.(30) I reci mu‘minkama da obore poglede svoje i da vode brigu o stidnim mjestima svojim; i neka ne dozvole da se od ukrasa njihovih vidi išta osim onog spoljašnjeg!…(31)
Allah, dželle še’nuhu, u citiranim ajetima i vjernicima i vjernicama prvo naređuje obaranje pogleda, a zatim čuvanje stidnih mjesta, jer pogled braćo i sestre vodi bludu ili bolje rečeno pogled je okidač za zinaluk.
U hadisu koji bilježi imam Buharija Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nas podučava kako da se ponašamo na javnim mjestima:
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: “إِيَّاكُمْ وَالْجُلُوسُ عَلَى الطُّرُقَاتِ” فَقَالوُا: “مَا لَنَا بُدٌّ، إِنَّمَا هِيَ مَجَالِسُنَا نَتَحَدَّثُ فِيهَا.” قَالَ: “فَإِذَا أَبَيْتُمْ إِلاَّ الْمَجَالِسَ فَأعْطُوا الطَّرِيقَ حَقَّهُ!” قَالوَا: “وَمَا حَقُّ الطَّرِيقِ؟” قَالَ: غَضُّ الْبَصَرِ، وَكّفُّ الْأَذىَ، وَرَدُّ السَّلاَمِ، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهْيٌ عَنِ الْمُنْكَرِ.” (البخاري)
Prenosi Ebu Seid El-Hudri, radijallahu anhu, da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Čuvajte se sjedenja pored puteva!’“ Oni rekoše: „Allahov Poslaniče, moramo se okupljati da razgovaramo!?“ Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: „Ako već morate, onda dajte putu njegovo pravo!“ „A šta je pravo puta?“, upitaše. On reče: „Obaranje pogleda, uklanjanje prepreka, uzvraćanje selama i naređivanje dobra i odvraćanje od zla.” (Buharija)
U citiranom hadisu nas Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, upozorava da ne sjedimo pored puteva, kako ne bi uznemiravali prolaznike svojim govorom i pogledima, a potom nas podučava da ako već moramo da sjedimo pored puteva da čuvamo hak (pravo) puteva.
Mi braćo i sestre živimo u vremenu u kojem se ne samo sjedi pored puteva, već se ljetne bašče iznose na puteve i time se uzurpira put, a sve to je popraćeno preglasnom muzikom, bestidnim dobacivanjem i razvratnom pričom, pa čak i uznemiravanjem klanjača, obzirom da su se vlast i vlasnici kafana i birtija usaglasili da alkohol, muzika i galama ne smetaju klanjačima, tako da se muzika u nekim džamiji bolje čuje od imama i muezina. Neka se boje Allaha, dželle še’nuhu, svi oni koji čine razvrat na Zemlji, a posebno neka se boje oni koji taj razvrat čine u šehidskom krvlju natopljenoj nam Domovini!
Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nas podučava u hadisu koji bilježi imam Buharija:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “كُتِبَ عَلَى ابْنِ آدَمَ نَصِيبُهُ مِنْ الزِّنَا مُدْرِكٌ ذَلِكَ لَا مَحَالَةَ فَالْعَيْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَرُ وَالْأُذُنَانِ زِنَاهُمَا الْإِسْتِمَاعُ وَاللِّسَانُ زِنَاهُ الْكَلَامُ وَالْيَدُ زِنَاهَا الْبَطْشُ وَالرِّجْلُ زِنَاهَا الْخُطَا وَالْقَلْبُ يَهْوَى وَيَتَمَنَّى وَيُصَدِّقُ ذَلِكَ الْفَرْجُ وَيُكَذِّبُهُ.” (مسلم)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Allah je Ademovim potomcima odredio udio u bludu koji će neizbježno počiniti; blud očiju je pogled, blud ušiju je slušanje, blud jezika je govor, blud ruke je dodir, blud noge je korak, a srce žudi i želi, a intimno mjesto to sve potvrđuje ili odbija.” (Muslim)
Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, savjetuje Aliju ibn ebi Taliba, radijallahu anhu:
عَنْ ابْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِعَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: “يَا عَلِيُّ لَا تُتْبِعْ النَّظْرَةَ النَّظْرَةَ فَإِنَّ لَكَ الْأُولَى وَلَيْسَتْ لَكَ الْآخِرَةُ.” (أبو داود)
Prenosi Ibn Burde od babe da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao Aliji, radijallahu anhu: “O Alija, ne bacaj jedan pogled za drugim, prvi će ti biti oprošten, ali drugi neće!” (Tirmizija)
Šejh Muhammed Hassan prenosi zanimljivu priču bogobojaznog, siromašnog mladića iz Maroka sa privremenim boravkom u Americi, koji je dolazio na predavanja i zanimao se za propise vjere. Jedne prilike na predavanju nije bilo pomenutog mladića, a na pitanje šejha šta je sa njim, prisutni odgovoriše: „On je sada hvala Allahu milijarder!“ Potom mu ispričašše zanimljivu priču. Naime, ovaj moralni mladić je jednoga dana ušao u lift višespratne zgrade u kojem je bilo više muškaraca i žena. Nakon nekoliko spratova u liftu je ostao sam sa mladom Amerikankom koja je bila nepristojno obučena. Posmatrala je sa čuđenjem mladića, koji je gledao predase i na nju se nije osvrtao. Kada su na određenom spratu oboje izašli iz lifta ona ga upita: „Zar nisam lijepa?“ Mladić drhtavim glasom reče: „Ne znam! Nisam te ni pogledao!“ Ona nastavi: „A zašto me nisi ni pogledao?“ Reče: „Utječem se Allahu! Ja se bojim Allaha!“ Djevojka upita: „A gdje je Allah, Kojeg se toliko bojiš? Zar tvoja vjera zabranjuje da me pogledaš i da mi išta nažao učiniš?“ Upita: „Hoćeš li me oženiti?“ Reče: „Ja sam musliman. Koje si ti vjere?“ Reče: „Nisam muslimanka!“ Mladić reče: „Ne mogu te oženiti!“ Reče: „Hoćeš li me oženiti ako prihvatim tvoju vjeru?“ Reče: „Hoću!“ Upita: „Šta mi je činiti?“ On joj pojasni i ona postade uzorna muslimanka, supruga i majka, a on od toga dana bi jedan od najbogatijih muslimana u Americi, jer je djevojka posjedovala veliko bogatstvo. Kada je za oboren pogled ovaj bogobojazni mladić dobio toliko dunjalučko bogatsvo, šta ga inša-Allah tek čeka na budućem svijetu, jer je bio uzrokom da se ova mlada djevojka Allahovom voljom, a njegovim sebebom spasi džehennemske vatre!
Braćo i sestre, čuvajmo naše oči, uši, jezike, ruke, noge i stomake od harama, klanjajmo propisane namaze, volimo i čuvajmo sve muslimane kao istinsku braću, natječimo se u dobru i pripremajmo se za smrt i Dan proživljenja!
Gospodaru, pomozi nam da sačuvamo svjetlo islama, oslobodi nasilja one kojima se ono nanosi, sačuvaj naše poglede od gledanja u haram, oprosti našim roditeljima i dobrim precima, uputi našu djecu i potomke i učini ih prvacima ummeta i radostima naših očiju i srca i učini ih boljim čuvarima dina i Države od nas, budi nam Milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u Džennetu društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!

[Mustafa]

in reply to: Muderris – Hutbe #43003

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd – hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 14/2015 – 05. redžeb 1436.H. / 24. april 2015.g.

ALLAH NAM NAREĐUJE OBARANJE NAŠIH POGLEDA

Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Allah nam naređuje obaranje naših pogleda.
Vrijeme našeg življenja braćo i sestre je prepuno različitih iskušenja koja na ljude i njihove duše imaju negativan uticaj i time slabe njihov iman. Jasno je da iskušenja kojima se ne umijemo ili nećemo oduprijeti slabe naš iman, a da iskušenja koja uz Allahovu, dželle še’nuhu, pomoć savladamo jačaju naš iman i čine nas odlučnijim na putu islama.
Svi šerijatski propisi streme uspostavljanju primjerne zajednice muslimana u kojoj će moralne vrijednosti biti njihova prepoznatljiva odlika. Da bi izgradili takvo društvo, potrebno je da se pojedinci u tom društvu pridržavaju moralnih normi, a jedna od njih je i obaranje pogleda mu’mina i mu’minki.
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u 30. ajetu i dijelu 31. ajeta Sure En-Nur:
قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ(30) وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا…(31)
Reci mu’minima da obore poglede svoje i neka čuvaju svoja stidna mjesta; to im je bolje, a Allah uistinu, zna ono što oni rade.(30) I reci mu‘minkama da obore poglede svoje i da vode brigu o stidnim mjestima svojim; i neka ne dozvole da se od ukrasa njihovih vidi išta osim onog spoljašnjeg!…(31)
Allah, dželle še’nuhu, u citiranim ajetima i vjernicima i vjernicama prvo naređuje obaranje pogleda, a zatim čuvanje stidnih mjesta, jer pogled braćo i sestre vodi bludu ili bolje rečeno pogled je okidač za zinaluk.
U hadisu koji bilježi imam Buharija Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nas podučava kako da se ponašamo na javnim mjestima:
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: “إِيَّاكُمْ وَالْجُلُوسُ عَلَى الطُّرُقَاتِ” فَقَالوُا: “مَا لَنَا بُدٌّ، إِنَّمَا هِيَ مَجَالِسُنَا نَتَحَدَّثُ فِيهَا.” قَالَ: “فَإِذَا أَبَيْتُمْ إِلاَّ الْمَجَالِسَ فَأعْطُوا الطَّرِيقَ حَقَّهُ!” قَالوَا: “وَمَا حَقُّ الطَّرِيقِ؟” قَالَ: غَضُّ الْبَصَرِ، وَكّفُّ الْأَذىَ، وَرَدُّ السَّلاَمِ، وَأَمْرٌ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهْيٌ عَنِ الْمُنْكَرِ.” (البخاري)
Prenosi Ebu Seid El-Hudri, radijallahu anhu, da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Čuvajte se sjedenja pored puteva!’“ Oni rekoše: „Allahov Poslaniče, moramo se okupljati da razgovaramo!?“ Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, reče: „Ako već morate, onda dajte putu njegovo pravo!“ „A šta je pravo puta?“, upitaše. On reče: „Obaranje pogleda, uklanjanje prepreka, uzvraćanje selama i naređivanje dobra i odvraćanje od zla.” (Buharija)
U citiranom hadisu nas Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, upozorava da ne sjedimo pored puteva, kako ne bi uznemiravali prolaznike svojim govorom i pogledima, a potom nas podučava da ako već moramo da sjedimo pored puteva da čuvamo hak (pravo) puteva.
Mi braćo i sestre živimo u vremenu u kojem se ne samo sjedi pored puteva, već se ljetne bašče iznose na puteve i time se uzurpira put, a sve to je popraćeno preglasnom muzikom, bestidnim dobacivanjem i razvratnom pričom, pa čak i uznemiravanjem klanjača, obzirom da su se vlast i vlasnici kafana i birtija usaglasili da alkohol, muzika i galama ne smetaju klanjačima, tako da se muzika u nekim džamiji bolje čuje od imama i muezina. Neka se boje Allaha, dželle še’nuhu, svi oni koji čine razvrat na Zemlji, a posebno neka se boje oni koji taj razvrat čine u šehidskom krvlju natopljenoj nam Domovini!
Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nas podučava u hadisu koji bilježi imam Buharija:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “كُتِبَ عَلَى ابْنِ آدَمَ نَصِيبُهُ مِنْ الزِّنَا مُدْرِكٌ ذَلِكَ لَا مَحَالَةَ فَالْعَيْنَانِ زِنَاهُمَا النَّظَرُ وَالْأُذُنَانِ زِنَاهُمَا الْإِسْتِمَاعُ وَاللِّسَانُ زِنَاهُ الْكَلَامُ وَالْيَدُ زِنَاهَا الْبَطْشُ وَالرِّجْلُ زِنَاهَا الْخُطَا وَالْقَلْبُ يَهْوَى وَيَتَمَنَّى وَيُصَدِّقُ ذَلِكَ الْفَرْجُ وَيُكَذِّبُهُ.” (مسلم)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Allah je Ademovim potomcima odredio udio u bludu koji će neizbježno počiniti; blud očiju je pogled, blud ušiju je slušanje, blud jezika je govor, blud ruke je dodir, blud noge je korak, a srce žudi i želi, a intimno mjesto to sve potvrđuje ili odbija.” (Muslim)
Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, savjetuje Aliju ibn ebi Taliba, radijallahu anhu:
عَنْ ابْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِعَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: “يَا عَلِيُّ لَا تُتْبِعْ النَّظْرَةَ النَّظْرَةَ فَإِنَّ لَكَ الْأُولَى وَلَيْسَتْ لَكَ الْآخِرَةُ.” (أبو داود)
Prenosi Ibn Burde od babe da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao Aliji, radijallahu anhu: “O Alija, ne bacaj jedan pogled za drugim, prvi će ti biti oprošten, ali drugi neće!” (Tirmizija)
Šejh Muhammed Hassan prenosi zanimljivu priču bogobojaznog, siromašnog mladića iz Maroka sa privremenim boravkom u Americi, koji je dolazio na predavanja i zanimao se za propise vjere. Jedne prilike na predavanju nije bilo pomenutog mladića, a na pitanje šejha šta je sa njim, prisutni odgovoriše: „On je sada hvala Allahu milijarder!“ Potom mu ispričašše zanimljivu priču. Naime, ovaj moralni mladić je jednoga dana ušao u lift višespratne zgrade u kojem je bilo više muškaraca i žena. Nakon nekoliko spratova u liftu je ostao sam sa mladom Amerikankom koja je bila nepristojno obučena. Posmatrala je sa čuđenjem mladića, koji je gledao predase i na nju se nije osvrtao. Kada su na određenom spratu oboje izašli iz lifta ona ga upita: „Zar nisam lijepa?“ Mladić drhtavim glasom reče: „Ne znam! Nisam te ni pogledao!“ Ona nastavi: „A zašto me nisi ni pogledao?“ Reče: „Utječem se Allahu! Ja se bojim Allaha!“ Djevojka upita: „A gdje je Allah, Kojeg se toliko bojiš? Zar tvoja vjera zabranjuje da me pogledaš i da mi išta nažao učiniš?“ Upita: „Hoćeš li me oženiti?“ Reče: „Ja sam musliman. Koje si ti vjere?“ Reče: „Nisam muslimanka!“ Mladić reče: „Ne mogu te oženiti!“ Reče: „Hoćeš li me oženiti ako prihvatim tvoju vjeru?“ Reče: „Hoću!“ Upita: „Šta mi je činiti?“ On joj pojasni i ona postade uzorna muslimanka, supruga i majka, a on od toga dana bi jedan od najbogatijih muslimana u Americi, jer je djevojka posjedovala veliko bogatstvo. Kada je za oboren pogled ovaj bogobojazni mladić dobio toliko dunjalučko bogatsvo, šta ga inša-Allah tek čeka na budućem svijetu, jer je bio uzrokom da se ova mlada djevojka Allahovom voljom, a njegovim sebebom spasi džehennemske vatre!
Braćo i sestre, čuvajmo naše oči, uši, jezike, ruke, noge i stomake od harama, klanjajmo propisane namaze, volimo i čuvajmo sve muslimane kao istinsku braću, natječimo se u dobru i pripremajmo se za smrt i Dan proživljenja!
Gospodaru, pomozi nam da sačuvamo svjetlo islama, oslobodi nasilja one kojima se ono nanosi, sačuvaj naše poglede od gledanja u haram, oprosti našim roditeljima i dobrim precima, uputi našu djecu i potomke i učini ih prvacima ummeta i radostima naših očiju i srca i učini ih boljim čuvarima dina i Države od nas, budi nam Milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u Džennetu društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!

[Author]

Posts