Da him dragi Allah bude na pomoci,i Nerminu i citavoj njegovoj porodici.
Mi u Strazburgu imamo naseg bosanca,evo vec pet godina u budnoj komi.Bilo mu je 5 godina kad se to desilo.Djete je bilo u odlicnom zdrastvenom stanju i kad su te 2004te godine otisli na odmor za Bosnu.Stigavsi u avliju,u Mostar,odakle je inace oceva mu rodbina,izasli su iz auta da se pozdrave,a mali je samo pao na po avlije,bez ikakva razloga.Poslije svih pokusaja nasih doktora,brzom intervencijom helikopterima su ga vratili u Francusku,da bi nakon 5 mjeseci pitali roditelje da ga iskljuce sa aparata,da je to samo patnja i djetetu i njima.Naravno otac nije dao progovoriti,uzda se u dragog Allaha da ce mu se to djete jednog dana probuditi,kosto kaze da ga je dragi Allah i uspavo taj dan u Mostaru.Evo 5 godina je otkako se to desilo,djete je i dalje u bolnici,roditelji su stalno s njim.Istina da nema nekih dirasticnih promjena,osim sto je porasto,al ipak s vremena na vrijeme roditelji osjete neki mali pokret prstiju svog sina,koji him svaki put ozivi nadu,da ce dragi Allah dati da se ipak probudi i dodje sebi.
Da him dragi Allah svima bude na pomoci.
