Pitaru,bas si “ubo” s onom slikom Rogatice iz neobicnog ugla,a i Purak dobro primjeti da je “Ljun srasto s carsijom”.Ja kad god navratim u Rogaticu,a to je jednom ili dva puta godisnje po dva-tri sata i kad pogledam u Ljun meni se cini da je siso u Rogaticu.I onda skontam da su podljunske baste zarasle,podivljale,obrasle sibljem i zbunjem i eto ga.Ko da pritisce Rogaticu,ne da joj da dise…a Ljun i jeste starina koja sve pamti.Kao Veliki povodanj na Drini imam dojam da ce bas Ljun jednog dana poklopiti Rogaticu,i poslije toga ostace samo uspomene.Ili se ja varam!