-
AuthorPosts
-
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 16/2014 – 03. redžeb 1435.H. / 02. maj 2014.g.“DAN DŽAMIJA” 1993. – 2014. godina
Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Dan džamija 1993. – 2014.g. Podsjećanja radi, Rijaset Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini je 2000. godine donio Odluku o obilježavanju 7. maja, «Danom džamija», jer je 07. maja 1993. godine u ranim jutarnjim satima minirana i porušena od strane srpskog agresora i domaćih srpskih zločinaca, Ferhadija džamija u Banja Luci. “Dan džamija” podsjeća na uništavanje svih džamija i drugih vakufskih objekata u Republici Bosni i Hercegovini u toku obje oružane agresije, sa istoka i zapada, u periodu 1992. – 1995. godina.
Ferhat-pašina džamija, sagrađena 1579. godine, centralni je objekat u Banja Luci i jedno je od najuspješnijih arhitektonskih ostvarenja bosanske arhitekture, XVI vijeka. Džamija je djelimično uništena ekplozivom detoniranim 7. maja 1993. godine od strane srpskih zločinaca. Nakon prvog rušenja, vlasti Republike Srpske su organizovale potpuno rušenje i čišćenje terena na kojem se nalazio kompleks džamije. Kratko nakon rušenja Ferhadije, srušena je i obližnja sahat-kula, a ostaci ruševina su odvezeni na gradsku deponiju. Ferhadija je bila jedna od 16 Banjalučkih džamija, koje su tokom oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu od 1992. – 1995. godine, do temelja porušene.
Džamije su Allahove, subhanehu ve te’ala, kuće na Zemlji i njima islam posvećuje posebnu pažnju, jer su one mjesta gdje se veliča Njegovo ime i gdje Mu se pada na sedždu, sa ciljem postizanja samo Njegova, dželle še’nuhu, zadovoljstva. Džamije i vakufi se ovdje u Bosni i Hercegovini ruše od 1878. godine, pa sve do završetka posljednje dvije krvave oružane agresije na nju (1992.-1995.). Rušitelji se proglašavaju svecima i nacionalnim herojima, dok mi živimo u nadi da će se zločinci već jednom proći zločina i prihvatiti nas drugačijim…
Allah, dželle še’nuhu, u kategoriju najvećih nasilnika ubraja one koji u džamijama sprječavaju spominjanje Njegova imena i koji ih ruše, pa u 114. ajetu Sure El-Bekare kaže:
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
Ima li većeg nasilnika, od onoga koji brani da se u Allahovim džamijama ime Njegovo spominje i koji rade na tome da se one poruše? Takvi bi trebalo da u njih samo sa strahom ulaze! Na ovom svijetu doživjeće sramotu, a na onom svijetu patnju veliku!
Kakvi su samo zločinci i teroristi oni koji su sve džamije, mesdžide i ostale vakufe porušili tamo gdje je stizala njihova vojska ili gdje se uspostavljala njihova vlast?! I sve to su smatrali svojim velikim podvizima, a jadni li su narodi koji pokušavajući da izbrišu tragove kulturnog naslijeđa drugih naroda i etnički ih iskorijene, misle da će na taj način postati velikim i slavnim! Za vrijeme posljednje oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu potpuno je porušeno 614 džamija (534 od strane srpskog, a 80 od hrvatskog agresora), dok je oštećeno 307 džamija (249 od srpskog, a 58 od hrvatskog agresora), što čini 80,5% od ukupnog broja 1144 džamije, koliko ih je bilo prije ove dvije oružane agresije. Pored toga je od ukupno 557 mesdžda (džamija bez munare), potpuno porušeno njih 218 (175 od srpskog, a 43 od hrvatskog agresora), dok je oštećen 41 mesdžid (21 od srpskog, a 20 od hrvatskog agresora), što čini procenat od 46,40% mesdžida. Ovome treba dodati još 14 potpuno uništenih i 18 oštećenih mekteba, te 447 uništenih i 160 oštećenih drugih vakufskih objekata.
Ovo su braćo i sestre podaci koje moramo znati, da se zlo ne ponovi, jer narod koji ne zna šta mu se desilo u bliskoj prošlosti, ima šansu za nestanak u eventualnom narednom naletu, a kada nestane tragova materijalne i duhovne kulture i kada se izgubi kolektivno pamćenje, blizu je i biološki nestanak jednoga naroda.
Allahovom, subhanehu ve te’ala, voljom i snagom Bošnjaci, dobrovoljci iz islamskog svijeta i rijetki pojedinci iz druga dva naroda su se suprostavili strašnoj agresiji i zlu koje se nadvilo nad Republikom Bosnom i Hercegovinom i njihova je zasluga što makar na jednom dijelu Bosne i Hercegovine danas ima: džamija, mesdžida, mezarja i drugih vakufa, kao i vjerskih i drugih objekata drugih naroda. Islam je Bošnjake učinio posebnim, jer u protivnom na prostoru koji smo mi branili ne bi ostala niti jedna crkva i sinagoga, a one su tu da svjedoče da mi nismo kao oni i da mi ne rušimo, nego gradimo i čuvamo i da uvažavamo druge i drugačije. Eto, to je islam i to je njegovo učenje! To su univerzalna islamska rješenja, koja garantiraju svakom pojedincu: slobodu, pravo na uživanje njegova posjeda i punu sigurnost u pravom smislu riječi.
Braćo i sestre! Gradimo džamije i čuvajmo džemat, ne dozvolimo da nam džamije ponovo budu samo kulturno-historijski spomenici, čuvajmo ih, jer ako ih ne budemo čuvali, zločinci će ih ponovo rušiti i na njihovim temeljima graditi zgrade i crkve i njihova mjesta pretvarati u parkinge ili pijace, a nama zamesti svaki trag! Zapamtimo da je naša obaveza rekonstrukcija svih porušenih džamija, na svakom mjestu gdje su one postojale i najozbiljnije pristupimo tom poslu! Uključimo se na prvom mjestu mi i naše porodice, animirajmo našu rodbinu, poručimo rođacima i komšijama u dijaspori da je naša obaveza rekonstrukcija porušenih džamija, jer su one simboli našeg višestoljetnog postojanja na cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine! Ne čekajmo da nam hareme štite i ograđuju naši prijatelji iz islamskog svijeta, već se organizirajmo i uređujmo ih sami, jer je to naša obaveza prema našim umrlim!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da ummet Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da nas učini istinskom braćom, koja će jedni drugima praštati i upućivati iskrene dove za popravljanje našeg stanja, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 16/2014 – 03. redžeb 1435.H. / 02. maj 2014.g.“DAN DŽAMIJA” 1993. – 2014. godina
Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Dan džamija 1993. – 2014.g. Podsjećanja radi, Rijaset Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini je 2000. godine donio Odluku o obilježavanju 7. maja, «Danom džamija», jer je 07. maja 1993. godine u ranim jutarnjim satima minirana i porušena od strane srpskog agresora i domaćih srpskih zločinaca, Ferhadija džamija u Banja Luci. “Dan džamija” podsjeća na uništavanje svih džamija i drugih vakufskih objekata u Republici Bosni i Hercegovini u toku obje oružane agresije, sa istoka i zapada, u periodu 1992. – 1995. godina.
Ferhat-pašina džamija, sagrađena 1579. godine, centralni je objekat u Banja Luci i jedno je od najuspješnijih arhitektonskih ostvarenja bosanske arhitekture, XVI vijeka. Džamija je djelimično uništena ekplozivom detoniranim 7. maja 1993. godine od strane srpskih zločinaca. Nakon prvog rušenja, vlasti Republike Srpske su organizovale potpuno rušenje i čišćenje terena na kojem se nalazio kompleks džamije. Kratko nakon rušenja Ferhadije, srušena je i obližnja sahat-kula, a ostaci ruševina su odvezeni na gradsku deponiju. Ferhadija je bila jedna od 16 Banjalučkih džamija, koje su tokom oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu od 1992. – 1995. godine, do temelja porušene.
Džamije su Allahove, subhanehu ve te’ala, kuće na Zemlji i njima islam posvećuje posebnu pažnju, jer su one mjesta gdje se veliča Njegovo ime i gdje Mu se pada na sedždu, sa ciljem postizanja samo Njegova, dželle še’nuhu, zadovoljstva. Džamije i vakufi se ovdje u Bosni i Hercegovini ruše od 1878. godine, pa sve do završetka posljednje dvije krvave oružane agresije na nju (1992.-1995.). Rušitelji se proglašavaju svecima i nacionalnim herojima, dok mi živimo u nadi da će se zločinci već jednom proći zločina i prihvatiti nas drugačijim…
Allah, dželle še’nuhu, u kategoriju najvećih nasilnika ubraja one koji u džamijama sprječavaju spominjanje Njegova imena i koji ih ruše, pa u 114. ajetu Sure El-Bekare kaže:
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا أُوْلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
Ima li većeg nasilnika, od onoga koji brani da se u Allahovim džamijama ime Njegovo spominje i koji rade na tome da se one poruše? Takvi bi trebalo da u njih samo sa strahom ulaze! Na ovom svijetu doživjeće sramotu, a na onom svijetu patnju veliku!
Kakvi su samo zločinci i teroristi oni koji su sve džamije, mesdžide i ostale vakufe porušili tamo gdje je stizala njihova vojska ili gdje se uspostavljala njihova vlast?! I sve to su smatrali svojim velikim podvizima, a jadni li su narodi koji pokušavajući da izbrišu tragove kulturnog naslijeđa drugih naroda i etnički ih iskorijene, misle da će na taj način postati velikim i slavnim! Za vrijeme posljednje oružane agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu potpuno je porušeno 614 džamija (534 od strane srpskog, a 80 od hrvatskog agresora), dok je oštećeno 307 džamija (249 od srpskog, a 58 od hrvatskog agresora), što čini 80,5% od ukupnog broja 1144 džamije, koliko ih je bilo prije ove dvije oružane agresije. Pored toga je od ukupno 557 mesdžda (džamija bez munare), potpuno porušeno njih 218 (175 od srpskog, a 43 od hrvatskog agresora), dok je oštećen 41 mesdžid (21 od srpskog, a 20 od hrvatskog agresora), što čini procenat od 46,40% mesdžida. Ovome treba dodati još 14 potpuno uništenih i 18 oštećenih mekteba, te 447 uništenih i 160 oštećenih drugih vakufskih objekata.
Ovo su braćo i sestre podaci koje moramo znati, da se zlo ne ponovi, jer narod koji ne zna šta mu se desilo u bliskoj prošlosti, ima šansu za nestanak u eventualnom narednom naletu, a kada nestane tragova materijalne i duhovne kulture i kada se izgubi kolektivno pamćenje, blizu je i biološki nestanak jednoga naroda.
Allahovom, subhanehu ve te’ala, voljom i snagom Bošnjaci, dobrovoljci iz islamskog svijeta i rijetki pojedinci iz druga dva naroda su se suprostavili strašnoj agresiji i zlu koje se nadvilo nad Republikom Bosnom i Hercegovinom i njihova je zasluga što makar na jednom dijelu Bosne i Hercegovine danas ima: džamija, mesdžida, mezarja i drugih vakufa, kao i vjerskih i drugih objekata drugih naroda. Islam je Bošnjake učinio posebnim, jer u protivnom na prostoru koji smo mi branili ne bi ostala niti jedna crkva i sinagoga, a one su tu da svjedoče da mi nismo kao oni i da mi ne rušimo, nego gradimo i čuvamo i da uvažavamo druge i drugačije. Eto, to je islam i to je njegovo učenje! To su univerzalna islamska rješenja, koja garantiraju svakom pojedincu: slobodu, pravo na uživanje njegova posjeda i punu sigurnost u pravom smislu riječi.
Braćo i sestre! Gradimo džamije i čuvajmo džemat, ne dozvolimo da nam džamije ponovo budu samo kulturno-historijski spomenici, čuvajmo ih, jer ako ih ne budemo čuvali, zločinci će ih ponovo rušiti i na njihovim temeljima graditi zgrade i crkve i njihova mjesta pretvarati u parkinge ili pijace, a nama zamesti svaki trag! Zapamtimo da je naša obaveza rekonstrukcija svih porušenih džamija, na svakom mjestu gdje su one postojale i najozbiljnije pristupimo tom poslu! Uključimo se na prvom mjestu mi i naše porodice, animirajmo našu rodbinu, poručimo rođacima i komšijama u dijaspori da je naša obaveza rekonstrukcija porušenih džamija, jer su one simboli našeg višestoljetnog postojanja na cijeloj teritoriji Bosne i Hercegovine! Ne čekajmo da nam hareme štite i ograđuju naši prijatelji iz islamskog svijeta, već se organizirajmo i uređujmo ih sami, jer je to naša obaveza prema našim umrlim!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da ummet Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da nas učini istinskom braćom, koja će jedni drugima praštati i upućivati iskrene dove za popravljanje našeg stanja, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 17/2014 – 10. redžeb 1435.H. / 09. maj 2014.g.DŽAMIJA U ŽIVOTU MUSLIMANA
Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Džamija u životu muslimana. Prije nego bilo šta kažem na zadatu temu podsjećam sebe i vas da smo mi braćo i sestre u mjesecu redžebu, a to je jedan od četiri „sveta mjeseca“ (ešhuri hurum), za koje Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: …فَلا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ „…U njima ne griješite!“
Griješenje u bilo kojem vremenu ili mjestu je zabranjeno i predstavlja nepokornost Allahu, azze ve dželle, ali griješenje u određenom vremenu ili mjestu ima posebnu težinu. Primjer za to je pijenje alkohola, koji je po islamu haram, ali pijenje alkohola u ramazanu, svetim mjesecima, kod džamija i slično ima još veću težinu grijeha. Zinaluk je braćo i sestre takođe jedan od velikih grijeha, ali zinaluk na javnom mjestu i u svetim mjesecima je još opasniji.
Braćo i sestre, grijesi u svetim mjesecima su teži, ali su zato i dobra djela učinjena u ovim mjesecima bolja i vrijednija! Stoga se trudimo da u mjesecu redžebu koji nagovještava skori dolazak mubarek ramazana učinimo što više dobrih djela, postimo što veći broj dana, klanjamo što više nafila, pomognemo što više siromaha i naučimo što više Kur’ana!
Džamija u etimološkom smislu označava mjesto okupljanja, a u vjerskoj terminologiji ona je Allahova, dželle še’nuhu, kuća i mjesto ibadeta.
Džamije pripadaju Allahu, subhanehu ve te’ala, i one su vakuf svih muslimana, kao što stoji u 18. ajetu Sure El-Džin:
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا
Džamije su radi Allaha i ne molite se, pored Allaha, nikome!
Braćo i sestre, prema citiranom ajetu džamije pripadaju samo Allahu, subhanehu ve te’ala, i Njegovi iskreni robovi se u njima samo Njemu obraćaju.
Koliko su džamije značajne govori i činjenica da su to Allahu, dželle še’nuhu, najdraža mjesta, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Muslim:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “أَحَبُّ الْبِلاَدِ إِلَى اللهِ مَسَاجِدُهَا وَأَبْغَضُ الْبِلاَدِ إِلَى اللهِ أَسْوَاقُهَا.” (مسلم)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Allahu najdraža mjesta su džamije, a najmrža mjesta Allahu su pijace-čaršije.” (Muslim)
Da li su i nama džamije najdraža mjesta i da li volimo da se u njima zadržavamo i ibadetimo, ičekujući naredni namaz? I da li su nam pijace, kafane i javna mjesta na kojima ljudi gube vrijeme i griješe najmrža mjesta? Šta kazati za grad Sarajevo, glavni grad Bosne i Hercegovine i grad heroj, u kojem kao i u mnogim drugim gradovima imamo nekoliko puta više noćnih klubova, birtija i sportskih kladionica, nego što imamo džamija! Šta kazati za one koji se na javnim mjestima razgolićavaju i javno griješe? Šta kazati za one koji promoviraju grijehe i razvrat, a čednost žele prikazati kao zaostalost?! I na žalost mjesta razvrata, koja su Allahu, dželle še’nuhu, namjrža mjesta mnogo su bolje posjećena od džamija.
Kaže Allah, dželle še’nuhu, u 18. ajetu Sure Et-Tevbe :
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَىٰ أُولٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ
Allahove džamije grade-održavaju oni koji u Allaha i u onaj svijet vjeruju i koji namaz obavljaju i zekat daju i koji se nikoga osim Allaha ne boje; oni su, nadati se je, na pravom putu.
U citiranom ajetu Allah, dželle še’nuhu, spominje pet svojstava onih koji grade i održavaju džamije, pa se trudimo da mi budemo od njih!
Onaj ko sagradi džamiju imaće posebnu nagradu, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Buharija:
عَنْ عُثْمَانِ بْنِ عَفَّانَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “مَنْ بَنَى مَسْجِدًا يَبْتَغِي بِهِ وَجْهَ اللهِ بَنَى اللهُ لَهُ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ.” (البخاري)
Prenosi Osman ibn Affan, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: «Ko sagradi džamiju želeći Allahovo zadovoljstvo, Allah će mu sagraditi kuću u Džennetu ! » (Buharija)
U drugoj predaji koju bilježi imam El-Bezzar, stoji :
عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَ: “وَلْتَكُنِ الْمَسَاجِدُ بَيْتَكَ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: “إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ ضَمِنَ لِمَنْ كَانَتِ الْمَسَاجِدُ بَيْتَهَ الْأَمْنَ وَالْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.” (البزار)
Prenosi Ebu Ed-Derda’, radijallahu anhu: „Neka džamije budu tvoja kuća, jer sam ja usitinu čuo Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kada je rekao: „Uzvišeni Allah onima kojima su džamije kuće garantuje sigurnost i da će preći Sirat na Sudnjem danu!“ (El-Bezzar)
Džamija je braćo i sestre najvažanija institucija u našem džematu, naselju, mahali i selu, ona je mjesto ibadeta, mjesto u kojem našu djecu i sebe podučavamo islamskim vrijednostima, mjesto međusobnog savjetovanja, mjesto gdje mirimo zavađene muslimane, mjesto gdje rješavamo socijalne i druge društvene probleme, ona je naš orjentir u vremenu i prostoru, ona je naš korektor i ona nam daje snagu da kroz džemat u punom njegovom smislu budemo još bolji muslimani i korisni članovi uže i šire zajednice. Džamiji zato treba vratiti tu značajnu i nezamjenjivu ulogu, kako bi naši džemati ozdravili, a mnoge je zahvatila teška bolest.
Braćo i sestre, gradimo i održavajmo naše džamije i neka nam one budu draže i preče od vlastitih kuća, odazivajmo se na pozive mujezina i natječimo se u dobru, kako bi postigli dobro obadva svijeta!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da bude na pomoći svim ugroženim muslimanima ma gdje bili i podari im skoru i konačnu pobjedu, da ummet Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da nas učini istinskom braćom, koja će jedni drugima praštati i upućivati iskrene dove za popravljanje našeg stanja, da se smiluje našim roditeljima i dobrim precima, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd –
hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 17/2014 – 10. redžeb 1435.H. / 09. maj 2014.g.DŽAMIJA U ŽIVOTU MUSLIMANA
Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Džamija u životu muslimana. Prije nego bilo šta kažem na zadatu temu podsjećam sebe i vas da smo mi braćo i sestre u mjesecu redžebu, a to je jedan od četiri „sveta mjeseca“ (ešhuri hurum), za koje Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: …فَلا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ „…U njima ne griješite!“
Griješenje u bilo kojem vremenu ili mjestu je zabranjeno i predstavlja nepokornost Allahu, azze ve dželle, ali griješenje u određenom vremenu ili mjestu ima posebnu težinu. Primjer za to je pijenje alkohola, koji je po islamu haram, ali pijenje alkohola u ramazanu, svetim mjesecima, kod džamija i slično ima još veću težinu grijeha. Zinaluk je braćo i sestre takođe jedan od velikih grijeha, ali zinaluk na javnom mjestu i u svetim mjesecima je još opasniji.
Braćo i sestre, grijesi u svetim mjesecima su teži, ali su zato i dobra djela učinjena u ovim mjesecima bolja i vrijednija! Stoga se trudimo da u mjesecu redžebu koji nagovještava skori dolazak mubarek ramazana učinimo što više dobrih djela, postimo što veći broj dana, klanjamo što više nafila, pomognemo što više siromaha i naučimo što više Kur’ana!
Džamija u etimološkom smislu označava mjesto okupljanja, a u vjerskoj terminologiji ona je Allahova, dželle še’nuhu, kuća i mjesto ibadeta.
Džamije pripadaju Allahu, subhanehu ve te’ala, i one su vakuf svih muslimana, kao što stoji u 18. ajetu Sure El-Džin:
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا
Džamije su radi Allaha i ne molite se, pored Allaha, nikome!
Braćo i sestre, prema citiranom ajetu džamije pripadaju samo Allahu, subhanehu ve te’ala, i Njegovi iskreni robovi se u njima samo Njemu obraćaju.
Koliko su džamije značajne govori i činjenica da su to Allahu, dželle še’nuhu, najdraža mjesta, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Muslim:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “أَحَبُّ الْبِلاَدِ إِلَى اللهِ مَسَاجِدُهَا وَأَبْغَضُ الْبِلاَدِ إِلَى اللهِ أَسْوَاقُهَا.” (مسلم)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Allahu najdraža mjesta su džamije, a najmrža mjesta Allahu su pijace-čaršije.” (Muslim)
Da li su i nama džamije najdraža mjesta i da li volimo da se u njima zadržavamo i ibadetimo, ičekujući naredni namaz? I da li su nam pijace, kafane i javna mjesta na kojima ljudi gube vrijeme i griješe najmrža mjesta? Šta kazati za grad Sarajevo, glavni grad Bosne i Hercegovine i grad heroj, u kojem kao i u mnogim drugim gradovima imamo nekoliko puta više noćnih klubova, birtija i sportskih kladionica, nego što imamo džamija! Šta kazati za one koji se na javnim mjestima razgolićavaju i javno griješe? Šta kazati za one koji promoviraju grijehe i razvrat, a čednost žele prikazati kao zaostalost?! I na žalost mjesta razvrata, koja su Allahu, dželle še’nuhu, namjrža mjesta mnogo su bolje posjećena od džamija.
Kaže Allah, dželle še’nuhu, u 18. ajetu Sure Et-Tevbe :
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَىٰ أُولٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ
Allahove džamije grade-održavaju oni koji u Allaha i u onaj svijet vjeruju i koji namaz obavljaju i zekat daju i koji se nikoga osim Allaha ne boje; oni su, nadati se je, na pravom putu.
U citiranom ajetu Allah, dželle še’nuhu, spominje pet svojstava onih koji grade i održavaju džamije, pa se trudimo da mi budemo od njih!
Onaj ko sagradi džamiju imaće posebnu nagradu, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Buharija:
عَنْ عُثْمَانِ بْنِ عَفَّانَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “مَنْ بَنَى مَسْجِدًا يَبْتَغِي بِهِ وَجْهَ اللهِ بَنَى اللهُ لَهُ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ.” (البخاري)
Prenosi Osman ibn Affan, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: «Ko sagradi džamiju želeći Allahovo zadovoljstvo, Allah će mu sagraditi kuću u Džennetu ! » (Buharija)
U drugoj predaji koju bilježi imam El-Bezzar, stoji :
عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَ: “وَلْتَكُنِ الْمَسَاجِدُ بَيْتَكَ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: “إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ ضَمِنَ لِمَنْ كَانَتِ الْمَسَاجِدُ بَيْتَهَ الْأَمْنَ وَالْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.” (البزار)
Prenosi Ebu Ed-Derda’, radijallahu anhu: „Neka džamije budu tvoja kuća, jer sam ja usitinu čuo Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kada je rekao: „Uzvišeni Allah onima kojima su džamije kuće garantuje sigurnost i da će preći Sirat na Sudnjem danu!“ (El-Bezzar)
Džamija je braćo i sestre najvažanija institucija u našem džematu, naselju, mahali i selu, ona je mjesto ibadeta, mjesto u kojem našu djecu i sebe podučavamo islamskim vrijednostima, mjesto međusobnog savjetovanja, mjesto gdje mirimo zavađene muslimane, mjesto gdje rješavamo socijalne i druge društvene probleme, ona je naš orjentir u vremenu i prostoru, ona je naš korektor i ona nam daje snagu da kroz džemat u punom njegovom smislu budemo još bolji muslimani i korisni članovi uže i šire zajednice. Džamiji zato treba vratiti tu značajnu i nezamjenjivu ulogu, kako bi naši džemati ozdravili, a mnoge je zahvatila teška bolest.
Braćo i sestre, gradimo i održavajmo naše džamije i neka nam one budu draže i preče od vlastitih kuća, odazivajmo se na pozive mujezina i natječimo se u dobru, kako bi postigli dobro obadva svijeta!
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da nas učvrsti na putu islama, da bude na pomoći svim ugroženim muslimanima ma gdje bili i podari im skoru i konačnu pobjedu, da ummet Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, učini onima koji će uspostavljati red i sprječavati nered na Zemlji, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da nas učini istinskom braćom, koja će jedni drugima praštati i upućivati iskrene dove za popravljanje našeg stanja, da se smiluje našim roditeljima i dobrim precima, da nam bude milostiv na Sudnjem danu i da nas u obećanim džennetima počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 18/2014 – 17. redžeb 1435.H. / 16. maj 2014.g.
[b]
POPLAVE, KAO OPOMENA, ISKUŠENJE ILI KAZNA[/b]Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Poplave, kao opomena, iskušenje ili kazna. Poplave su ovih nekoliko dana u Bosni i Hercegovini nanijele velike materijalne štete javnim i privatnim dobrima i zbog toga smo tužni i zabrinuti. Kada su se braćo i sestre upregnule sve institucije zakonodavne i izvršene vlasti na svim nivoima, pa i Oružane snage u spašavanju ljudi u teško pogođenim područjima Maglaja, Zavidovića, Ilidže, Doboj Juga, Olova i drugih mjesta, pokazala se Allahova, subhanehu ve te’ala, Svemoć i naša nemoć i bespomoćnost! Zato iz pomenutih poplava svi mi treba da izvučemo pouke i da se mijenjamo nabolje!
Allah, subhanehu ve te’ala, govoreći o potopu Nuhova, alejhis-selelam, naroda kaže u ajetima 11. – 16. Sure El-Kamer:
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ(11) وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ كَانَ كُفِرَ(14) وَلَقَدْ تَرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ(15) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(16)
I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je neprestano lila,(11) i učinili da iz Zemlje izvori provru i vode su se sastajale kako je određeno bilo,(12) a njega (Nuha, alejhis-selam) Smo nosili na (lađi) od dasaka i eksera sagrađenoj,(13) koja je plovila pod brigom Našom – nagrada je to bila za onoga ko je odbačen bio.(14) I Mi to ostavismo kao pouku, pa ima li ikoga ko bi pouku primio?(15) I kakve su bile kazna Moja i opomene Moje?!(16)
Braćo i sestre, ima li koga da primi pouku iz popalava proteklih dana? Ima li ko da se pokaje i odluči da neće više griješiti?! Ima li onih koji čine tevbu i natječu se u dobru?! Ima li onih koji će razmisliti o težini grijeha koji se javno čine?! I ima li onih koji će pravilno razumjeti hadis Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem:
عَنْ زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اِسْتَيْقَظَ مِنْ نَوْمِهِ وَهُوَ يَقُولُ: “لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَيْلٌ لِلْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدْ اقْتَرَبَ. فُتِحَ الْيَوْمَ مِنْ رَدْمِ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مِثْلَ هَذِهِ، وَحَلَّقَ بِإِصْبَعِهِ الْإِبْهَامَ وَالَّتِي تَلِيهَا.” قُلْتُ: “يَا رَسُولَ الله،ِ أَنُهْلَكُ وَفِينَا الصَّالِحُونَ؟” قَالَ: “نَعَمْ. إِذَا كَثُرَ الْخَبَثُ.” (البخاري)
Prenosi Zejneba bint Džahš da se Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, probudio iz sna i rekao: „Nema drugog gospodara sem Allaha! Teško Arapima od zla koje se približilo! Danas je Je’džudžu i Me’džudžu otvorena brana ovoliko!“ pa je spojio palac i kažiprst.“ Rekoh: „Allahov Poslaniče, zar ćemo biti uništeni, a među nama ima dobrih?“ Reče: „Da, kada se rasprostrani razvrat!“ (Buharija)
Na kakvom su braćo i sestre gubitku oni koji ne obavljaju namaz, svjedoči hadis koji bilježi imam Nesaija:
عَنْ نَوْفَلَ بْنِ مُعَاوِيَةَ الدَّيْلِي أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “مَنْ فَاتَتْهُ صَلَاةُ الْعَصْرِ، فَكَأَنَّمَا وُتِرَ أهْلَهُ، وَمَالَهُ” (النسائي)
Prenosi Nevfel bin Muavija Ed-Dejli da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Kome prođe ikindija, kao da je izgubio porodicu i imetak!“ (Nesaija)
Kako je braćo i sestre, teško ovo poređenje propuštanja namaza, pa zato čuvajmo svoj namaz i nikada ne prekidajmo vezu sa našim Stvoriteljem! Uistinu su pravi gubitnici oni koji prekidaju vezu sa Allahom, dželle še’nuhu, Koji nam je u Noći Mi’radža, u redžebu, jednom od četiri Sveta mjeseca u kojem se nalazimo propisao namaz, kao stub islama i stalnu vezu sa Njim, azze ve dželle! Pravi su gubitnici oni koji svoje kuće pretvaraju u kabure ili ruševine, a svaka kuća u kojoj se ne klanja, ne uči Kur’an i ne spominje Allahovo, subhanehu ve te’ala, Ime je kabur i svaka kuća u kojoj se gledaju i slušaju ili konzumiraju i čine harami je kuća nesretnika, kuća kojom su ovladali prokleti šejtani i to je kuća pravih gubitnika! Ne dozvolimo da naše kuće budu kaburi, ruševine i kuće nesretnika i gubitnika!
Šta misle oni koji ne čuju mujezine i ne odazivaju se na njihov poziv u džamiju, šta misle oni koji u našim mahalama po cijeli dan i noć loču alkohol ili drže birtije da u njima drugi loču, šta misle oni koji otvaraju sportske kladionice i šta misle oni koji se u njima klade, šta misle oni koji otvaraju noćne klubove i šta misle oni koji ih posjećuju i šta misle oni kojima smetaju ezan, nikab, hidžab i brada, a ne smetaju im preglasna muzika i golotinja?
Draga moja braćo i sestre, ko od muslimana danas, pa i nas imama zna za dovu Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, za prestanak kiše:
“اَللَّهُمَّ حَوَالَيْنَا وَلَا عَلَيْنَا، اَللَّهُمَّ عَلَى الْآكَامِ والظِّرَابِ، وَبُطُونِ الْأَوْدِيَةِ وَمنَابِتِ الشَّجَرِ.” (البخاري)
“Allahu, (spusti kišu) oko nas, ne po nama, na ravnice, brda, doline i na korijenje drveća!“ (Buharija)
A kako bi mi Bošnjaci, pa i mi njihova ulema znali ovu dovu i kako bi ona bila kabul, kada su mnogima od nas važnije i poznatije zvijezde raznih šoua, za koje mnogi glasaju telefonskim putem i tako na njih troše više novca nego što troše na telefonske razgovore sa svojom rodbinom i kada se u kućama velikog broja nas gledaju razvratne serije i filmovi, dok nam po Mushafima pada prašina i dok nam djeca u svojim sobama bez ograničenja surfaju po internetu i tamo traže i nalaze lažne autoritete!?
Braćo i sestre, institucije vlasti su dužne da u skladu sa zakonom i mogućnostima ugroženima pruže pomoć, ali i mi kao vjernici smo to isto dužni, pa zato dovama i materijalno, pomozimo našoj ugroženoj braći i sestrama, otvorimo vrata naših kuća svima onima koji su ostali bez krova nad glavom, jer oni imaju pravo da bez naknade stanuju zajedno sa nama dok im se stanje ne popravi, oni i njihove porodice imaju hak u našim soframa i oni ne smiju biti gladni, žedni i bosi, a nakon prestanka kiše i povlačenja voda, pomozimo im u saniranju šteta i tako ćemo posvjedočiti jačinu našega imana!
Braćo i sestre, svako od nas ko je iskušan posljednjim poplavama i ko je preživio određenu materijalnu ili ljudsku štetu, neka se pronađe u jednoj od tri kategorije, a svi mi sami sebi možemo biti najrealne sudije? Razmislimo, jesmo li ovim poplavama: opomenuti, iskušani ili ne dao Allah kažnjeni?
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da pomogne našoj ugroženoj i obespravljenoj braći ma gdje bili, da od nas otkloni poplave i sve druge nevolje i iskušenja, da olakša onima koji su pogođeni posljednjim poplavama, da popravi naše stanje, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da se smiluje našim roditeljima i precima, da našu djecu i potomke učini radostima naših očiju i srca i da nam bude milostiv na Sudnjem danu i u Džennetu nas počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 18/2014 – 17. redžeb 1435.H. / 16. maj 2014.g.
[b]
POPLAVE, KAO OPOMENA, ISKUŠENJE ILI KAZNA[/b]Braćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Poplave, kao opomena, iskušenje ili kazna. Poplave su ovih nekoliko dana u Bosni i Hercegovini nanijele velike materijalne štete javnim i privatnim dobrima i zbog toga smo tužni i zabrinuti. Kada su se braćo i sestre upregnule sve institucije zakonodavne i izvršene vlasti na svim nivoima, pa i Oružane snage u spašavanju ljudi u teško pogođenim područjima Maglaja, Zavidovića, Ilidže, Doboj Juga, Olova i drugih mjesta, pokazala se Allahova, subhanehu ve te’ala, Svemoć i naša nemoć i bespomoćnost! Zato iz pomenutih poplava svi mi treba da izvučemo pouke i da se mijenjamo nabolje!
Allah, subhanehu ve te’ala, govoreći o potopu Nuhova, alejhis-selelam, naroda kaže u ajetima 11. – 16. Sure El-Kamer:
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ(11) وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ كَانَ كُفِرَ(14) وَلَقَدْ تَرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ(15) فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(16)
I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je neprestano lila,(11) i učinili da iz Zemlje izvori provru i vode su se sastajale kako je određeno bilo,(12) a njega (Nuha, alejhis-selam) Smo nosili na (lađi) od dasaka i eksera sagrađenoj,(13) koja je plovila pod brigom Našom – nagrada je to bila za onoga ko je odbačen bio.(14) I Mi to ostavismo kao pouku, pa ima li ikoga ko bi pouku primio?(15) I kakve su bile kazna Moja i opomene Moje?!(16)
Braćo i sestre, ima li koga da primi pouku iz popalava proteklih dana? Ima li ko da se pokaje i odluči da neće više griješiti?! Ima li onih koji čine tevbu i natječu se u dobru?! Ima li onih koji će razmisliti o težini grijeha koji se javno čine?! I ima li onih koji će pravilno razumjeti hadis Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem:
عَنْ زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اِسْتَيْقَظَ مِنْ نَوْمِهِ وَهُوَ يَقُولُ: “لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَيْلٌ لِلْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدْ اقْتَرَبَ. فُتِحَ الْيَوْمَ مِنْ رَدْمِ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مِثْلَ هَذِهِ، وَحَلَّقَ بِإِصْبَعِهِ الْإِبْهَامَ وَالَّتِي تَلِيهَا.” قُلْتُ: “يَا رَسُولَ الله،ِ أَنُهْلَكُ وَفِينَا الصَّالِحُونَ؟” قَالَ: “نَعَمْ. إِذَا كَثُرَ الْخَبَثُ.” (البخاري)
Prenosi Zejneba bint Džahš da se Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, probudio iz sna i rekao: „Nema drugog gospodara sem Allaha! Teško Arapima od zla koje se približilo! Danas je Je’džudžu i Me’džudžu otvorena brana ovoliko!“ pa je spojio palac i kažiprst.“ Rekoh: „Allahov Poslaniče, zar ćemo biti uništeni, a među nama ima dobrih?“ Reče: „Da, kada se rasprostrani razvrat!“ (Buharija)
Na kakvom su braćo i sestre gubitku oni koji ne obavljaju namaz, svjedoči hadis koji bilježi imam Nesaija:
عَنْ نَوْفَلَ بْنِ مُعَاوِيَةَ الدَّيْلِي أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “مَنْ فَاتَتْهُ صَلَاةُ الْعَصْرِ، فَكَأَنَّمَا وُتِرَ أهْلَهُ، وَمَالَهُ” (النسائي)
Prenosi Nevfel bin Muavija Ed-Dejli da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Kome prođe ikindija, kao da je izgubio porodicu i imetak!“ (Nesaija)
Kako je braćo i sestre, teško ovo poređenje propuštanja namaza, pa zato čuvajmo svoj namaz i nikada ne prekidajmo vezu sa našim Stvoriteljem! Uistinu su pravi gubitnici oni koji prekidaju vezu sa Allahom, dželle še’nuhu, Koji nam je u Noći Mi’radža, u redžebu, jednom od četiri Sveta mjeseca u kojem se nalazimo propisao namaz, kao stub islama i stalnu vezu sa Njim, azze ve dželle! Pravi su gubitnici oni koji svoje kuće pretvaraju u kabure ili ruševine, a svaka kuća u kojoj se ne klanja, ne uči Kur’an i ne spominje Allahovo, subhanehu ve te’ala, Ime je kabur i svaka kuća u kojoj se gledaju i slušaju ili konzumiraju i čine harami je kuća nesretnika, kuća kojom su ovladali prokleti šejtani i to je kuća pravih gubitnika! Ne dozvolimo da naše kuće budu kaburi, ruševine i kuće nesretnika i gubitnika!
Šta misle oni koji ne čuju mujezine i ne odazivaju se na njihov poziv u džamiju, šta misle oni koji u našim mahalama po cijeli dan i noć loču alkohol ili drže birtije da u njima drugi loču, šta misle oni koji otvaraju sportske kladionice i šta misle oni koji se u njima klade, šta misle oni koji otvaraju noćne klubove i šta misle oni koji ih posjećuju i šta misle oni kojima smetaju ezan, nikab, hidžab i brada, a ne smetaju im preglasna muzika i golotinja?
Draga moja braćo i sestre, ko od muslimana danas, pa i nas imama zna za dovu Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, za prestanak kiše:
“اَللَّهُمَّ حَوَالَيْنَا وَلَا عَلَيْنَا، اَللَّهُمَّ عَلَى الْآكَامِ والظِّرَابِ، وَبُطُونِ الْأَوْدِيَةِ وَمنَابِتِ الشَّجَرِ.” (البخاري)
“Allahu, (spusti kišu) oko nas, ne po nama, na ravnice, brda, doline i na korijenje drveća!“ (Buharija)
A kako bi mi Bošnjaci, pa i mi njihova ulema znali ovu dovu i kako bi ona bila kabul, kada su mnogima od nas važnije i poznatije zvijezde raznih šoua, za koje mnogi glasaju telefonskim putem i tako na njih troše više novca nego što troše na telefonske razgovore sa svojom rodbinom i kada se u kućama velikog broja nas gledaju razvratne serije i filmovi, dok nam po Mushafima pada prašina i dok nam djeca u svojim sobama bez ograničenja surfaju po internetu i tamo traže i nalaze lažne autoritete!?
Braćo i sestre, institucije vlasti su dužne da u skladu sa zakonom i mogućnostima ugroženima pruže pomoć, ali i mi kao vjernici smo to isto dužni, pa zato dovama i materijalno, pomozimo našoj ugroženoj braći i sestrama, otvorimo vrata naših kuća svima onima koji su ostali bez krova nad glavom, jer oni imaju pravo da bez naknade stanuju zajedno sa nama dok im se stanje ne popravi, oni i njihove porodice imaju hak u našim soframa i oni ne smiju biti gladni, žedni i bosi, a nakon prestanka kiše i povlačenja voda, pomozimo im u saniranju šteta i tako ćemo posvjedočiti jačinu našega imana!
Braćo i sestre, svako od nas ko je iskušan posljednjim poplavama i ko je preživio određenu materijalnu ili ljudsku štetu, neka se pronađe u jednoj od tri kategorije, a svi mi sami sebi možemo biti najrealne sudije? Razmislimo, jesmo li ovim poplavama: opomenuti, iskušani ili ne dao Allah kažnjeni?
Molim Allaha, dželle še’nuhu, da pomogne našoj ugroženoj i obespravljenoj braći ma gdje bili, da od nas otkloni poplave i sve druge nevolje i iskušenja, da olakša onima koji su pogođeni posljednjim poplavama, da popravi naše stanje, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da se smiluje našim roditeljima i precima, da našu djecu i potomke učini radostima naših očiju i srca i da nam bude milostiv na Sudnjem danu i u Džennetu nas počasti društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 19/2014 – 01. ša’ban 1435.H. / 30. maj 2014.g.
IMA LI ONOGA KO PRIHVATA OPOMENUBraćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Ima li onoga ko prihvata opomenu.
Podsjećam na početku ove hutbe sebe i vas na 41. ajet Sure Er-Rum:
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Pojavio se fesad na kopnu i moru zbog onoga što ljudi rade, da im On dâ da iskuse kaznu zabog onoga što rade, ne bi li se popravili.
A u 214. ajetu Sure El-Bekare stoji:
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ
Zar vi mislite da ćete ući u Džennet, a još niste iskusili ono što su iskusili oni koji su prije vas bili i nestali? Njih su satirale neimaština i bolest i toliko su bili uznemiravani da bi i poslanik i oni koji su snjim vjerovali- uzviknuli: »Kada će već jednom Allahova pomoć!?» Eto Allahova pomoć je zaista blizu!
Braćo i sestre, svi mi proteklih sedmica ovdje u Bosni i Hercegovini prolazimo težak period u kojem je velikom broju od poplavama uništena imovina. Hvala Allaha ipak nije bilo puno ljudskih žrtava.
Bol svakog mu’mina, ali i općenito čovjeka bi trebala da bude naša vlastita bol, srušena kuća bilo kojeg brata bi trebala da bude ravna rušenju naših vlastitih kuća, klizišta u Željeznom polju, Šerićima i Svrakama su i naša klizišta, žeđ braće u Bosanskom Šamcu je naša žeđ, poplavljena polja i uništeni usjevi u Janji su naši poplavljeni usjevi, zatrpan put u Kosovi kod Maglaja je zatrpan put i u mjestima našeg življenja, uništen namještaj u stanovima u Olovu je uništen naš namještaj, uništeni trgovački centri su šteta za sve nas i tako dalje!
Nadamo se da su štetne posljedice poplava kefaret (čišćenje) od naših grijeha, na prvom mjestu našoj braći i sestrama koji su izravno pogođeni njima, ali i za nas koji imamo priliku da im pomognemo.
Materijalne štete će se inša-Allah nadoknaditi našom pomoći ili uz pomoć dobrih ljudi i institucija, prvenstveno onih iz islamskih zemalja, ali šta je sa našom duhovnom obnovom, šta je sa našim imanom, šta je sa našim džematima, šta je sa našim moralom, šta je sa našim rodbinskim vezama, šta je sa našom omladinom, šta je sa našim ukućanima, šta je sa našim komšijama itd.?
Mulj iz poplavljenih kuća će se inša-Allah očistiti, zidovi će se inša-Allah isušiti, avlije će inša-Allah iznova mirisati, ali šta je sa muljem u našim džematskim, porodičnim, rodbinskim i komšijskim odnosima i šta je sa klizištima u našem ahlaku? Kako i kada njih sanirati? Sanacija našeg unutrašnjeg stanja je uz Allahovu, dželle še’nuhu, pomoć jedino moguća iskreno tevbom i izvršavanjem naših islamskih obaveza i nečinjenjem harama i mekruha!
Braćo i sestre, pomozimo našoj ugroženoj braći imajući na umu riječi Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قاَلَ: “مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُسْلِمٍ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا نَفَّسَ اللهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَ مَنْ يَسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ يَسَّرَ اللهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ سَتَرَ عَلَى مُسْلِمٍ سَتَرَ اللهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ اللهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ.” (مسلم)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ko od muslimana otkloni nevolju od dunjalučkih nevolja, Allah će od njega otkloniti nevolju od nevolja na Sudnjem danu! Ko olakša onome kome je teško, Allah će njemu olakšati na dunjaluku i Ahiretu! Ko sakrije sramotu drugog muslimana, Allah će sakriti njegovu sramotu na dunjaluku i Ahiretu! Allah je na pomoći Svome robu, dok je rob na pomoći svome bratu!” (Muslim)
Citirani hadisi obavezuju muslimane na ostvarivanje bratstva zasnovanog na imanu, međusobnoj samilosti, saradnji i pomoći, a u to ulazi i otklanjanje nevolja nevoljnika.
Kaže Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Muslim:
عَنْ أَبِي أُمَيَّةَ الشَّعْبَانِيِّ، قَالَ أَتَيْتُ أَبَا ثَعْلَبَةَ الْخُشَنِيَّ فَقُلْتُ كَيْفَ تَصْنَعُ فِي هَذِهِ الآيَةِ قَالَ أَيَّةُ آيَةٍ قُلْتُ: “يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لاَ يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ” قَالَ سَأَلْتَ عَنْهَا خَبِيرًا سَأَلْتُ عَنْهَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمْ فَقَالَ: “بَلِ ائْتَمِرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَتَنَاهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ حَتَّى إِذَا رَأَيْتَ شُحًّا مُطَاعًا وَهَوًى مُتَّبَعًا وَدُنْيَا مُؤْثَرَةً وَإِعْجَابَ كُلِّ ذِي رَأْىٍ بِرَأْيِهِ فَعَلَيْكَ خُوَيْصَةُ نَفْسِكَ وَدَعْ أَمْرَ الْعَوَامِّ فَإِنَّ مِنْ وَرَائِكُمْ أَيَّامَ الصَّبْرِ الصَّبْرُ فِيهِنَّ مِثْلُ قَبْضٍ عَلَى الْجَمْرِ لِلْعَامِلِ فِيهِنَّ مِثْلُ أَجْرِ خَمْسِينَ رَجُلاً يَعْمَلُونَ بِمِثْلِ عَمَلِهِ” (مسلم)
Prenosi Ebu Umejje Eš-Ša’bani: Došao sam kod Sa’lebe El-Hušenija, pa sam mu rekao: „Kako razumiješ ovaj ajet?“ Upita: „Koji ajet?“ Rekoh: „O vjernici, brinite se o sebi; ako ste na pravom putu, neće vam nauditi onaj ko je zalutao!“ Reče: „Dobro si pitao! Pitao sam za njega Poslanika, sallallahu ‘alejhi ve sellem, pa je rekao: „Naređujte dobro i zabranjujte zlo, pa kada vidiš pokornog škrticu, strast koja se slijedi, dunjaluk koji mami i kada se svako bude divio svome mišljenju, onda se ti pazi i ostavi masu! Poslije vas su dani strpljivosti, u kojima je strpljivost kao držanje žeravice! Onaj ko bude činio dobro u to vrijeme imaće nagradu pedeset ljudi koji rade (sada) kao oni.“ (Muslim)
Braćo i sestre, izvucimo iz proteklih poplava pouku, učinimo iskrenu tevbu, približimo se svome Gospodaru, pomozimo svima onima kojima je pomoć potrebna, čuvajmo prava drugih ljudi i ispunjavajmo sve naše obaveze prema Allahu, dželle še’nuhu, i Njegovim stvorenjima i posebno čuvajmo namaz, jer je on naša stalna veza sa Allahom, subhanehu ve te’ala!
Gospodaru, pomozi našoj ugroženoj braći ma gdje bili i podari im skoru pobjedu, olakšaj našoj braći iskušanoj poplavama i klizištima, učvrsti nas na Tvome putu, sačuvaj nas iskušenja koja ne možemo podnijeti, očisti naša srca i jezike od ružnih misli i govora, oprosti našim roditeljima i dobrim precima, uputi našu djecu i potomke i učini ih radostima naših očiju i srca, oprosti nam grijehe i počasti nas u džennetima, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 19/2014 – 01. ša’ban 1435.H. / 30. maj 2014.g.
IMA LI ONOGA KO PRIHVATA OPOMENUBraćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Ima li onoga ko prihvata opomenu.
Podsjećam na početku ove hutbe sebe i vas na 41. ajet Sure Er-Rum:
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Pojavio se fesad na kopnu i moru zbog onoga što ljudi rade, da im On dâ da iskuse kaznu zabog onoga što rade, ne bi li se popravili.
A u 214. ajetu Sure El-Bekare stoji:
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ
Zar vi mislite da ćete ući u Džennet, a još niste iskusili ono što su iskusili oni koji su prije vas bili i nestali? Njih su satirale neimaština i bolest i toliko su bili uznemiravani da bi i poslanik i oni koji su snjim vjerovali- uzviknuli: »Kada će već jednom Allahova pomoć!?» Eto Allahova pomoć je zaista blizu!
Braćo i sestre, svi mi proteklih sedmica ovdje u Bosni i Hercegovini prolazimo težak period u kojem je velikom broju od poplavama uništena imovina. Hvala Allaha ipak nije bilo puno ljudskih žrtava.
Bol svakog mu’mina, ali i općenito čovjeka bi trebala da bude naša vlastita bol, srušena kuća bilo kojeg brata bi trebala da bude ravna rušenju naših vlastitih kuća, klizišta u Željeznom polju, Šerićima i Svrakama su i naša klizišta, žeđ braće u Bosanskom Šamcu je naša žeđ, poplavljena polja i uništeni usjevi u Janji su naši poplavljeni usjevi, zatrpan put u Kosovi kod Maglaja je zatrpan put i u mjestima našeg življenja, uništen namještaj u stanovima u Olovu je uništen naš namještaj, uništeni trgovački centri su šteta za sve nas i tako dalje!
Nadamo se da su štetne posljedice poplava kefaret (čišćenje) od naših grijeha, na prvom mjestu našoj braći i sestrama koji su izravno pogođeni njima, ali i za nas koji imamo priliku da im pomognemo.
Materijalne štete će se inša-Allah nadoknaditi našom pomoći ili uz pomoć dobrih ljudi i institucija, prvenstveno onih iz islamskih zemalja, ali šta je sa našom duhovnom obnovom, šta je sa našim imanom, šta je sa našim džematima, šta je sa našim moralom, šta je sa našim rodbinskim vezama, šta je sa našom omladinom, šta je sa našim ukućanima, šta je sa našim komšijama itd.?
Mulj iz poplavljenih kuća će se inša-Allah očistiti, zidovi će se inša-Allah isušiti, avlije će inša-Allah iznova mirisati, ali šta je sa muljem u našim džematskim, porodičnim, rodbinskim i komšijskim odnosima i šta je sa klizištima u našem ahlaku? Kako i kada njih sanirati? Sanacija našeg unutrašnjeg stanja je uz Allahovu, dželle še’nuhu, pomoć jedino moguća iskreno tevbom i izvršavanjem naših islamskih obaveza i nečinjenjem harama i mekruha!
Braćo i sestre, pomozimo našoj ugroženoj braći imajući na umu riječi Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ قاَلَ: “مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُسْلِمٍ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا نَفَّسَ اللهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَ مَنْ يَسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ يَسَّرَ اللهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ سَتَرَ عَلَى مُسْلِمٍ سَتَرَ اللهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ اللهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ.” (مسلم)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ko od muslimana otkloni nevolju od dunjalučkih nevolja, Allah će od njega otkloniti nevolju od nevolja na Sudnjem danu! Ko olakša onome kome je teško, Allah će njemu olakšati na dunjaluku i Ahiretu! Ko sakrije sramotu drugog muslimana, Allah će sakriti njegovu sramotu na dunjaluku i Ahiretu! Allah je na pomoći Svome robu, dok je rob na pomoći svome bratu!” (Muslim)
Citirani hadisi obavezuju muslimane na ostvarivanje bratstva zasnovanog na imanu, međusobnoj samilosti, saradnji i pomoći, a u to ulazi i otklanjanje nevolja nevoljnika.
Kaže Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Muslim:
عَنْ أَبِي أُمَيَّةَ الشَّعْبَانِيِّ، قَالَ أَتَيْتُ أَبَا ثَعْلَبَةَ الْخُشَنِيَّ فَقُلْتُ كَيْفَ تَصْنَعُ فِي هَذِهِ الآيَةِ قَالَ أَيَّةُ آيَةٍ قُلْتُ: “يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لاَ يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ” قَالَ سَأَلْتَ عَنْهَا خَبِيرًا سَأَلْتُ عَنْهَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمْ فَقَالَ: “بَلِ ائْتَمِرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَتَنَاهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ حَتَّى إِذَا رَأَيْتَ شُحًّا مُطَاعًا وَهَوًى مُتَّبَعًا وَدُنْيَا مُؤْثَرَةً وَإِعْجَابَ كُلِّ ذِي رَأْىٍ بِرَأْيِهِ فَعَلَيْكَ خُوَيْصَةُ نَفْسِكَ وَدَعْ أَمْرَ الْعَوَامِّ فَإِنَّ مِنْ وَرَائِكُمْ أَيَّامَ الصَّبْرِ الصَّبْرُ فِيهِنَّ مِثْلُ قَبْضٍ عَلَى الْجَمْرِ لِلْعَامِلِ فِيهِنَّ مِثْلُ أَجْرِ خَمْسِينَ رَجُلاً يَعْمَلُونَ بِمِثْلِ عَمَلِهِ” (مسلم)
Prenosi Ebu Umejje Eš-Ša’bani: Došao sam kod Sa’lebe El-Hušenija, pa sam mu rekao: „Kako razumiješ ovaj ajet?“ Upita: „Koji ajet?“ Rekoh: „O vjernici, brinite se o sebi; ako ste na pravom putu, neće vam nauditi onaj ko je zalutao!“ Reče: „Dobro si pitao! Pitao sam za njega Poslanika, sallallahu ‘alejhi ve sellem, pa je rekao: „Naređujte dobro i zabranjujte zlo, pa kada vidiš pokornog škrticu, strast koja se slijedi, dunjaluk koji mami i kada se svako bude divio svome mišljenju, onda se ti pazi i ostavi masu! Poslije vas su dani strpljivosti, u kojima je strpljivost kao držanje žeravice! Onaj ko bude činio dobro u to vrijeme imaće nagradu pedeset ljudi koji rade (sada) kao oni.“ (Muslim)
Braćo i sestre, izvucimo iz proteklih poplava pouku, učinimo iskrenu tevbu, približimo se svome Gospodaru, pomozimo svima onima kojima je pomoć potrebna, čuvajmo prava drugih ljudi i ispunjavajmo sve naše obaveze prema Allahu, dželle še’nuhu, i Njegovim stvorenjima i posebno čuvajmo namaz, jer je on naša stalna veza sa Allahom, subhanehu ve te’ala!
Gospodaru, pomozi našoj ugroženoj braći ma gdje bili i podari im skoru pobjedu, olakšaj našoj braći iskušanoj poplavama i klizištima, učvrsti nas na Tvome putu, sačuvaj nas iskušenja koja ne možemo podnijeti, očisti naša srca i jezike od ružnih misli i govora, oprosti našim roditeljima i dobrim precima, uputi našu djecu i potomke i učini ih radostima naših očiju i srca, oprosti nam grijehe i počasti nas u džennetima, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 20/2014 – 29. ša’ban 1435.H. / 27. juni 2014.g.
[b]
DOBRO NAM DOŠAO VELIKI GOSTU [/b]Braćo i sestre, u islamu! Tema naše današnje hutbe je Dobro nam došao veliki gostu! Ista je sama po sebi određena, obzirom da sa akšamom i teravih-namazom danas inša-Allah ulazimo u mubarek mjesec ramazan, mjesec: Allahove, subhanehu ve te’ala, neizmjerne milosti, mjesec Kur’ana, koji je „uputa svjetovima“, Noći Kadra, koja je vrijednija od hiljadu mjeseci, bitke na Bedru, oslobađanja Meke i drugih značajnih događaja iz historije islama, mjesec međumuslimanske solidarnosti, mjesec iftara i sehura, mjesec pojačanog ibadeta i raznih ljepota koje ga krase i čine posebnim u odnosu na druge mjesece.
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u 183. ajetu Sure El-Bekare:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
O vjernici! Propisuje vam se post, kao što je bio propisan onima prije vas, da biste bili bogobojazni.
Citiranim ajetom Allah, subhanehu ve te’ala, naređuje ummetu Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, post, koji je bo naređen i prošlim narodima, a glavni cilj posta je bogobojaznost. Neka zbog toga predstojeći ramazan bude mjesecom naše iskrene bogobojaznosti i odluke da sve što radimo bude samo u Allahovo, dželle še’nuhu, Ime i radi postizanja Njegova, subhanehu ve te’ala, zadovoljstva!
Dalje Allah, subhanehu ve te’ala, u 184. ajetu Sure El-Bekare kaže:
أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ إِنْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
I to neznatan broj dana; a onome od vas koji bude bolestan ili na putu – isti broj drugih dana. Onima koji ga jedva podnose – otkup je da jednog siromaha nahrane. A ko drage volje da više, za njega je bolje. A bolje vam je, neka znate, da postite.
U prvo vrijeme islama, post je bio propisan po tri dana, u sva¬kom mjesecu, da bi se taj propis potom derogiralo i zamije¬nio postom mjeseca ramazana.
Rekao je Muaz ibn Mes’ud, radijallahu anhu: “Ovaj post bio je šerijatski određen još od vremena Nuha, alejhis-selam, sve dok to Allah, dželle še’nuhu, nije dokinuo i zamijenio ga postom mjeseca ramazana. Bilo im je propisano: “Kada neko klanja večernji namaz i ode na spavanje, zabranjeni su mu hrana, piće i žene, do istog vremena narednog dana.”
Slijedeći ajet Sure El-Bekare govori o tome da je u mjesecu ramazanu započela objava Kur’ana, a zatim Allah, dželle še’nuhu, ponovo naređuje post, te da oni koji su bolesni ili na putu naposte propuštene dane. Ajet završava riječima da Allah, subhanehu we te’ala, vjernicima želi olakšati, a ne otežati…
Nakon ova tri ajeta u kojima se govori o propisima posta, u 186. ajetu se govori o primanju dove onoga koji se obrati Allahu, dželle še’nuhu, da bi već u slijedećem ajetu ponovo govorio o propisima vezanim za post.
Prenosi Selman, radijallahu anhu: “Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nam se obratio na kraju mjeseca ša’bana, rekavši: “Ljudi, dolazi vam veliki, mubarek mjesec. U njemu je noć vrijednija od hiljadu mjeseci. Allah, dželle še’nuhu, je u tom mjesecu strogo naredio post, a noćni namaz (teraviju) je učinio dobrovoljnim. Ko se Allahu, dželle še’nuhu, u njemu približi kakvim dobročinstvom, kao da je obavio farz u nekom drugom mjesecu. Ko obavi farz u njemu, kao da je obavio sedamdeset farzova u nekom drugom mjesecu. On je mjesec strpljivosti, a nagrada za nju je džennet. To je mjesec pomaganja i mjesec u kojem se povećava nafaka vjernika. Ko u njemu priredi iftar i nahrani postača, biće mu to uzrokom za oprost grijeha i oslobađanje od vatre, a dobiće i nagradu postača bez umanjenja nagrade postaču.” Tada ashabi rekoše: “Poslaniče! Nismo svi u mogućnosti nahraniti postača!?” Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Ta nagrada pripada i onome kod koga se postač omrsi hurmom, gutljajem vode ili gutljajem mlijeka! To je mjesec čiji je početak milost, sredina oprost, a kraj oslobađanje od vatre. Ko olakša svome potčinjenom u tom mjesecu, Allah, dželle še’nuhu, će mu oprostiti grijehe i osloboditi ga od vatre. Nastojte u ovom mjesecu činiti četiri stvari; dvije sa kojima ćete steći Allahovo, dželle še’nuhu, zadovoljstvo i dvije koje su vam neophodne. Dvije stvari kojima ćete steći Allahovo, dželle še’nuhu, zadovoljstvo su: šehadet (svjedočenje da nema drugog boga osim Allaha, dželle še’nuhu,) i da od Njega tražite oprost! Dvije druge stvari koje su vam neophodne jesu: da Allaha, dželle še’nuhu, molite za Džennet i tražite zaštitu od vatre! Ko napoji postača, Allah, dželle še’nuhu, će ga napojiti sa moga izvora, tako da nakon toga neće ožedniti i kao takav će ući u Džennet!” (Ibn Huzejme)
Braćo i sestre, da li i mi spremno dočekujemo ovogodišnji ramazan, sa ciljem da se u njemu približimo našem Gospodaru i zaslužimo Njegovu milost? Da li će se i kod nas iftariti postači: siromasi, rodbina i komšije ili će naši iftari biti poslovne večere, za ugledne i uticajne pojedince? Da li ćemo u ramazanu obavljati farzove kako treba, hoćemo li čuvati džemat i hoćemo li se potpuno očistiti, duhovno i tjelesno?!
Braćo i sestre, iskreno u ime Allaha, dželle še’nuhu, postimo mubarek mjesec ramazan, molimo Uzvišenog Gospodara za pomoć ugroženim i obespravljenim muslimanima i svim ugroženim ljudima, čuvajmo se u ramazanu svih grijeha, pomozimo siromahe, nahranimo postače, dajmo sadekatu-l-fitr, očistimo imetke kroz Zekat, učimo, podučavajmo i slušajmo Kur’an, natječimo se u činjenju dobrih djela, tragajmo u posljednjoj trećini ramazana za Noću Kadra, koja je vrijednija od hiljadu mjeseci i nadajmo se Allahovoj, dželle še’nuhu, milosti!!!
Gospodaru, podari skoru pobjedu svim ugroženim i obespravljenim muslimanima, ne iskušavaj nas sa onim što ne možemo podnijeti, učini nas od onih koji se iskreno kaju za učinjene grijehe, pomozi nam da sa lahkoćom postimo mubarek ramazan i u njemu postignemo mnogobrojne berekete, smiluj se našim roditeljima i precima koji su na nas prenijeli iskru islama, uputi našu djecu i učini ih radostima naših očiju i srca i predvodnicima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u Džennetu, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 20/2014 – 29. ša’ban 1435.H. / 27. juni 2014.g.
[b]
DOBRO NAM DOŠAO VELIKI GOSTU [/b]Braćo i sestre, u islamu! Tema naše današnje hutbe je Dobro nam došao veliki gostu! Ista je sama po sebi određena, obzirom da sa akšamom i teravih-namazom danas inša-Allah ulazimo u mubarek mjesec ramazan, mjesec: Allahove, subhanehu ve te’ala, neizmjerne milosti, mjesec Kur’ana, koji je „uputa svjetovima“, Noći Kadra, koja je vrijednija od hiljadu mjeseci, bitke na Bedru, oslobađanja Meke i drugih značajnih događaja iz historije islama, mjesec međumuslimanske solidarnosti, mjesec iftara i sehura, mjesec pojačanog ibadeta i raznih ljepota koje ga krase i čine posebnim u odnosu na druge mjesece.
Kaže Allah, subhanehu ve te’ala, u 183. ajetu Sure El-Bekare:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
O vjernici! Propisuje vam se post, kao što je bio propisan onima prije vas, da biste bili bogobojazni.
Citiranim ajetom Allah, subhanehu ve te’ala, naređuje ummetu Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, post, koji je bo naređen i prošlim narodima, a glavni cilj posta je bogobojaznost. Neka zbog toga predstojeći ramazan bude mjesecom naše iskrene bogobojaznosti i odluke da sve što radimo bude samo u Allahovo, dželle še’nuhu, Ime i radi postizanja Njegova, subhanehu ve te’ala, zadovoljstva!
Dalje Allah, subhanehu ve te’ala, u 184. ajetu Sure El-Bekare kaže:
أَيَّاماً مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ إِنْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
I to neznatan broj dana; a onome od vas koji bude bolestan ili na putu – isti broj drugih dana. Onima koji ga jedva podnose – otkup je da jednog siromaha nahrane. A ko drage volje da više, za njega je bolje. A bolje vam je, neka znate, da postite.
U prvo vrijeme islama, post je bio propisan po tri dana, u sva¬kom mjesecu, da bi se taj propis potom derogiralo i zamije¬nio postom mjeseca ramazana.
Rekao je Muaz ibn Mes’ud, radijallahu anhu: “Ovaj post bio je šerijatski određen još od vremena Nuha, alejhis-selam, sve dok to Allah, dželle še’nuhu, nije dokinuo i zamijenio ga postom mjeseca ramazana. Bilo im je propisano: “Kada neko klanja večernji namaz i ode na spavanje, zabranjeni su mu hrana, piće i žene, do istog vremena narednog dana.”
Slijedeći ajet Sure El-Bekare govori o tome da je u mjesecu ramazanu započela objava Kur’ana, a zatim Allah, dželle še’nuhu, ponovo naređuje post, te da oni koji su bolesni ili na putu naposte propuštene dane. Ajet završava riječima da Allah, subhanehu we te’ala, vjernicima želi olakšati, a ne otežati…
Nakon ova tri ajeta u kojima se govori o propisima posta, u 186. ajetu se govori o primanju dove onoga koji se obrati Allahu, dželle še’nuhu, da bi već u slijedećem ajetu ponovo govorio o propisima vezanim za post.
Prenosi Selman, radijallahu anhu: “Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nam se obratio na kraju mjeseca ša’bana, rekavši: “Ljudi, dolazi vam veliki, mubarek mjesec. U njemu je noć vrijednija od hiljadu mjeseci. Allah, dželle še’nuhu, je u tom mjesecu strogo naredio post, a noćni namaz (teraviju) je učinio dobrovoljnim. Ko se Allahu, dželle še’nuhu, u njemu približi kakvim dobročinstvom, kao da je obavio farz u nekom drugom mjesecu. Ko obavi farz u njemu, kao da je obavio sedamdeset farzova u nekom drugom mjesecu. On je mjesec strpljivosti, a nagrada za nju je džennet. To je mjesec pomaganja i mjesec u kojem se povećava nafaka vjernika. Ko u njemu priredi iftar i nahrani postača, biće mu to uzrokom za oprost grijeha i oslobađanje od vatre, a dobiće i nagradu postača bez umanjenja nagrade postaču.” Tada ashabi rekoše: “Poslaniče! Nismo svi u mogućnosti nahraniti postača!?” Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Ta nagrada pripada i onome kod koga se postač omrsi hurmom, gutljajem vode ili gutljajem mlijeka! To je mjesec čiji je početak milost, sredina oprost, a kraj oslobađanje od vatre. Ko olakša svome potčinjenom u tom mjesecu, Allah, dželle še’nuhu, će mu oprostiti grijehe i osloboditi ga od vatre. Nastojte u ovom mjesecu činiti četiri stvari; dvije sa kojima ćete steći Allahovo, dželle še’nuhu, zadovoljstvo i dvije koje su vam neophodne. Dvije stvari kojima ćete steći Allahovo, dželle še’nuhu, zadovoljstvo su: šehadet (svjedočenje da nema drugog boga osim Allaha, dželle še’nuhu,) i da od Njega tražite oprost! Dvije druge stvari koje su vam neophodne jesu: da Allaha, dželle še’nuhu, molite za Džennet i tražite zaštitu od vatre! Ko napoji postača, Allah, dželle še’nuhu, će ga napojiti sa moga izvora, tako da nakon toga neće ožedniti i kao takav će ući u Džennet!” (Ibn Huzejme)
Braćo i sestre, da li i mi spremno dočekujemo ovogodišnji ramazan, sa ciljem da se u njemu približimo našem Gospodaru i zaslužimo Njegovu milost? Da li će se i kod nas iftariti postači: siromasi, rodbina i komšije ili će naši iftari biti poslovne večere, za ugledne i uticajne pojedince? Da li ćemo u ramazanu obavljati farzove kako treba, hoćemo li čuvati džemat i hoćemo li se potpuno očistiti, duhovno i tjelesno?!
Braćo i sestre, iskreno u ime Allaha, dželle še’nuhu, postimo mubarek mjesec ramazan, molimo Uzvišenog Gospodara za pomoć ugroženim i obespravljenim muslimanima i svim ugroženim ljudima, čuvajmo se u ramazanu svih grijeha, pomozimo siromahe, nahranimo postače, dajmo sadekatu-l-fitr, očistimo imetke kroz Zekat, učimo, podučavajmo i slušajmo Kur’an, natječimo se u činjenju dobrih djela, tragajmo u posljednjoj trećini ramazana za Noću Kadra, koja je vrijednija od hiljadu mjeseci i nadajmo se Allahovoj, dželle še’nuhu, milosti!!!
Gospodaru, podari skoru pobjedu svim ugroženim i obespravljenim muslimanima, ne iskušavaj nas sa onim što ne možemo podnijeti, učini nas od onih koji se iskreno kaju za učinjene grijehe, pomozi nam da sa lahkoćom postimo mubarek ramazan i u njemu postignemo mnogobrojne berekete, smiluj se našim roditeljima i precima koji su na nas prenijeli iskru islama, uputi našu djecu i učini ih radostima naših očiju i srca i predvodnicima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u Džennetu, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 21/2014 – 07. ramazan 1435.H. / 04. juli 2014.g.RAMAZAN – MJESEC JAČANJA NAŠEG IMANA
Braćo i sestre, u islamu! Tema naše današnje hutb eje Ramazan – mjesec jačanja našeg imana.
Podsjećam i sebe i vas na 183. ajet Sure El-Bekare, kojim Allah, subhanehu ve te’ala, naređuje mu’minima post mjeseca ramazana:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
O vjernici! Propisuje vam se post, kao što je bio propisan onima prije vas, da biste bili bogobojazni.
Naš Gospodar nam je naredio post ovog mubarek mjeseca, da bi se samo Njega bojali, da bi samo njemu robovali i da bi se nadali samo Njegovoj nagradi. Mjesec ramazan je mjesec našeg popravljanja, uspravljanja i potpunog tjelesnog i duhovonog čišćenja, on je mjesec naše godišnje revizije, mjesec naše međusobne solidarnosti, koja rezultira zbijanjem redova i sigurnijim životom i mjesec neizmjernih Allahovih, subhanehu ve te’ala, blagodati, koje svaki razumni mu’min i mu’minka koriste na najbolji način.
Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Buharija u Sahihu, kaže:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالىَ: “كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ إِلَّا الصِّيَامُ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِه.ِ” “وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ وَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلَا يَرْفُثْ وَلَا يَصْخَبْ فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ فَلْيَقُلْ: “إِنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ!” وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ. لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِه.” (بخاري)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Uzvišeni Allah je rekao (u Kudsi hadisu): “Svako ljudsko djelo pripada njemu (čovjeku), osim posta, koji pripada Meni i Ja ću za njega nagraditi!” “Post je štit, pa kada neko od vas posti, neka ne govori bestidan govor, neka ne podiže svoj glas (ne viče), a ako ga neko od ljudi bude grdio ili ga bude napadao, neka kaže: “Ja postim!” “Tako mi Onoga u čijoj Ruci je Muhammedov (sallallahu alejhi ve sellem) život, zadah iz usta postača je bolji kod Allaha, dželle še’nuhu, od mirisa miska. Postač ima dvije radosti: kada se iftari i kada susretne svoga Gospodara!” (Buharija)
Prema citiranom hadisu, Allah, subhanehu ve te’ala, je za post pripremio posebnu nagradu, jer post pripada Njemu, pa zato uljepšajmo naš post sa što više iskrenih ibadeta.
Kao vjernici smo u svakoj prilici dužni čuvati svoje jezike od bestidnog govora, a posebno u ramazanu, pa se čuvajmo od ružna govora, prepirke i slično!
Postači će biti počašćeni time što će u džennet ući na posebna vrata, koja se zovu »Rejjan«, pa je u tom smislu i slijedeći hadis:
عَنْ سَهْلٍ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “إِنَّ فِي الْجَنَّةِ بَابًا يُقَالُ لَهُ الرَّيَّانُ، يَدْخُلُ مِنْهُ الصَّائِمُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ. يُقَالُ أَيْنَ الصَّائِمُونَ فَيَقُومُونَ، لَا يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ فَإِذَا دَخَلُوا أُغْلِقَ فَلَمْ يَدْخُلْ مِنْهُ أَحَدٌ.” (بخاري)
Prenosi Sehl, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: »U džennetu imaju vrata koja se zovu »Rejjan«, na koja će na Sudnjem danu ući samo postači. Biće rečeno: «Gdje su postači?» Pa će ustati i osim njih niko drugi neće ući. Kada uđu ona će se zatvoriti i niko više na njih neće ući!« (Buharija)
Allah, dželle še’nuhu, je u mjesecu ramazanu počastio ummet Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, sa posebnih pet odlika, o kojima govori hadis koji bilježi imam Ahmed:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “أُعْطِيَتْ أُمَّتِى فِى شَهْرِ رَمَضَانَ خَمْسَ خِصَالٍ لَمْ تُعْطِ أُمَّةٌ قَبْلَهَا: خُلُوفُ فَمِّ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ، وَ تَسْتَغْفِرُ لَهُمُ الْمَلئِكَةُ حَتَّى يُفْطِرُوا، وَ تُصَفَّدُ فِيهِ مَرَدَةُ الشَّيَاطِينِ، فَلاَ يُخَلِّصُونَ فِيهِ إِلَى مَا كَانُوا يُخَلِّصُونَ فِى غَيْرِهِ، وَ يُزَيِّنُ اللَّهُ كُلَّ يَوْمٍ جَنَّتَهُ وَ يَقُولُ لَهَا: يُوشَكُ عِبَادِىَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُلْقِى عَنْهُمُ الْمَؤونَةُ وَ الأَذَى وَ يَصِيرُوا إِلَيْكِ وَ يُغْفَرُ لَهُمْ فِى آخِرِ لَيْلَةٍ. قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَهِىَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ؟ قَالَ: لاَ، وَ لَكِنَّ الْعَامِلَ إِنَّمَا يُوَفِّى أَجْرَهُ إِذَا قَضَى عَمَلَهُ!” (أحمد)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: «Mome umetu je u mjesecu ramazanu dato pet blagodati, koje nisu date niti jednom narodu prije njih: 1) Zadah iz usta postača bolji je kod Allaha, dželle še’nuhu, od mirisa miska (džennetskog mirisa). 2) Meleki za njih čine istigfar (traže oprost) sve dok se ne omrse. 3) Okivaju se u okove prokleti šejtani, pa nisu u mogućnosti da se slobodno kreću (nanose im nevolje), kao što to čine izvan ovog mjeseca. 4) Allah, dželle še’nuhu, uljepšava svaki dan svoj džennet i govori mu: «Samo što nisu Moji iskreni robovi koje snalaze nevolje i teškoće, ušli u tebe!» 5) Opraštaju im se grijesi zadnju noć!» Neko reče: «Je li to Noć Kadra?» Reče: «Ne, jer radnik prima nagradu tek onda kada u potpunosti završi posao!» (Ahmed)
Pored sustezanja od jela i pića, potrebno je da se postač kloni i ružna govora, kao i loših djela. Da li i mi vodimo računa o našim jezicima i djelima ili smo nastavili sa našom ružnom praksom? Zapitajmo se braćo i sestre: «Da li postimo cijelim svojim bićem ili samo stomacima?«
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu, koji prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, u tom smislu kaže:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: “مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ فِي أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ.” (بخاري)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Onaj ko ne napusti ružan govor i ružna djela, nema potrebe da ostavlja hranu i piće!” (Buharija)
Braćo i sestre! Budimo u ovom mubarek mjesecu solidarni i od onih kod kojih se iftare postači i koji se iftare kod postača! Uzmimo sebi u zadatak, mi muhadžiri iz Manjeg BH Entiteta da organiziramo makar jedan iftar, ako ne možemo za veći broj, onda makar za naše bližnje, u svojim rodnim mjestima, u: džamijama, u našim obnovljenim kućama, na temeljima naših porušenih kuća ili u našim baščama! Potrudimo se da koju teraviju klanjamo u našim rodnim mjestima i drugim džematima manjeg BH entiteta, jer je naše prisustvo tamo, podrška našim povratnicima i potvrda naše opredijeljenosti za cjelovitu Bosnu i Hercegovinu! Neka ramazan bude našim istinskim preporodom i stvarnim oslobađanjem od grijeha! Koristimo blagodati ramazana i molimo Allaha, dželle še’nuhu, za: uputu, hairli potomstvo, halal nafaku, šehadet, milost i oprost!!!
Gospodaru, učvrsti nas na putu islama, ne iskušavaj nas sa onim što ne možemo podnijeti, primi od nas post, namaze, učenje Kur’ana i ostala dobra djela koja činimo u mubarek ramazanu, smiluj se našim roditeljima i dobrom precima, učini našu djecu i potomke radostima naših očiju i srca i prvacima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u džennetu, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 21/2014 – 07. ramazan 1435.H. / 04. juli 2014.g.RAMAZAN – MJESEC JAČANJA NAŠEG IMANA
Braćo i sestre, u islamu! Tema naše današnje hutb eje Ramazan – mjesec jačanja našeg imana.
Podsjećam i sebe i vas na 183. ajet Sure El-Bekare, kojim Allah, subhanehu ve te’ala, naređuje mu’minima post mjeseca ramazana:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
O vjernici! Propisuje vam se post, kao što je bio propisan onima prije vas, da biste bili bogobojazni.
Naš Gospodar nam je naredio post ovog mubarek mjeseca, da bi se samo Njega bojali, da bi samo njemu robovali i da bi se nadali samo Njegovoj nagradi. Mjesec ramazan je mjesec našeg popravljanja, uspravljanja i potpunog tjelesnog i duhovonog čišćenja, on je mjesec naše godišnje revizije, mjesec naše međusobne solidarnosti, koja rezultira zbijanjem redova i sigurnijim životom i mjesec neizmjernih Allahovih, subhanehu ve te’ala, blagodati, koje svaki razumni mu’min i mu’minka koriste na najbolji način.
Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu koji bilježi imam Buharija u Sahihu, kaže:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالىَ: “كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ إِلَّا الصِّيَامُ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِه.ِ” “وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ وَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلَا يَرْفُثْ وَلَا يَصْخَبْ فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ فَلْيَقُلْ: “إِنِّي امْرُؤٌ صَائِمٌ!” وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ. لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِه.” (بخاري)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Uzvišeni Allah je rekao (u Kudsi hadisu): “Svako ljudsko djelo pripada njemu (čovjeku), osim posta, koji pripada Meni i Ja ću za njega nagraditi!” “Post je štit, pa kada neko od vas posti, neka ne govori bestidan govor, neka ne podiže svoj glas (ne viče), a ako ga neko od ljudi bude grdio ili ga bude napadao, neka kaže: “Ja postim!” “Tako mi Onoga u čijoj Ruci je Muhammedov (sallallahu alejhi ve sellem) život, zadah iz usta postača je bolji kod Allaha, dželle še’nuhu, od mirisa miska. Postač ima dvije radosti: kada se iftari i kada susretne svoga Gospodara!” (Buharija)
Prema citiranom hadisu, Allah, subhanehu ve te’ala, je za post pripremio posebnu nagradu, jer post pripada Njemu, pa zato uljepšajmo naš post sa što više iskrenih ibadeta.
Kao vjernici smo u svakoj prilici dužni čuvati svoje jezike od bestidnog govora, a posebno u ramazanu, pa se čuvajmo od ružna govora, prepirke i slično!
Postači će biti počašćeni time što će u džennet ući na posebna vrata, koja se zovu »Rejjan«, pa je u tom smislu i slijedeći hadis:
عَنْ سَهْلٍ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “إِنَّ فِي الْجَنَّةِ بَابًا يُقَالُ لَهُ الرَّيَّانُ، يَدْخُلُ مِنْهُ الصَّائِمُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ. يُقَالُ أَيْنَ الصَّائِمُونَ فَيَقُومُونَ، لَا يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ فَإِذَا دَخَلُوا أُغْلِقَ فَلَمْ يَدْخُلْ مِنْهُ أَحَدٌ.” (بخاري)
Prenosi Sehl, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: »U džennetu imaju vrata koja se zovu »Rejjan«, na koja će na Sudnjem danu ući samo postači. Biće rečeno: «Gdje su postači?» Pa će ustati i osim njih niko drugi neće ući. Kada uđu ona će se zatvoriti i niko više na njih neće ući!« (Buharija)
Allah, dželle še’nuhu, je u mjesecu ramazanu počastio ummet Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, sa posebnih pet odlika, o kojima govori hadis koji bilježi imam Ahmed:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه أَنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: “أُعْطِيَتْ أُمَّتِى فِى شَهْرِ رَمَضَانَ خَمْسَ خِصَالٍ لَمْ تُعْطِ أُمَّةٌ قَبْلَهَا: خُلُوفُ فَمِّ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ، وَ تَسْتَغْفِرُ لَهُمُ الْمَلئِكَةُ حَتَّى يُفْطِرُوا، وَ تُصَفَّدُ فِيهِ مَرَدَةُ الشَّيَاطِينِ، فَلاَ يُخَلِّصُونَ فِيهِ إِلَى مَا كَانُوا يُخَلِّصُونَ فِى غَيْرِهِ، وَ يُزَيِّنُ اللَّهُ كُلَّ يَوْمٍ جَنَّتَهُ وَ يَقُولُ لَهَا: يُوشَكُ عِبَادِىَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُلْقِى عَنْهُمُ الْمَؤونَةُ وَ الأَذَى وَ يَصِيرُوا إِلَيْكِ وَ يُغْفَرُ لَهُمْ فِى آخِرِ لَيْلَةٍ. قِيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَهِىَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ؟ قَالَ: لاَ، وَ لَكِنَّ الْعَامِلَ إِنَّمَا يُوَفِّى أَجْرَهُ إِذَا قَضَى عَمَلَهُ!” (أحمد)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: «Mome umetu je u mjesecu ramazanu dato pet blagodati, koje nisu date niti jednom narodu prije njih: 1) Zadah iz usta postača bolji je kod Allaha, dželle še’nuhu, od mirisa miska (džennetskog mirisa). 2) Meleki za njih čine istigfar (traže oprost) sve dok se ne omrse. 3) Okivaju se u okove prokleti šejtani, pa nisu u mogućnosti da se slobodno kreću (nanose im nevolje), kao što to čine izvan ovog mjeseca. 4) Allah, dželle še’nuhu, uljepšava svaki dan svoj džennet i govori mu: «Samo što nisu Moji iskreni robovi koje snalaze nevolje i teškoće, ušli u tebe!» 5) Opraštaju im se grijesi zadnju noć!» Neko reče: «Je li to Noć Kadra?» Reče: «Ne, jer radnik prima nagradu tek onda kada u potpunosti završi posao!» (Ahmed)
Pored sustezanja od jela i pića, potrebno je da se postač kloni i ružna govora, kao i loših djela. Da li i mi vodimo računa o našim jezicima i djelima ili smo nastavili sa našom ružnom praksom? Zapitajmo se braćo i sestre: «Da li postimo cijelim svojim bićem ili samo stomacima?«
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, u hadisu, koji prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, u tom smislu kaže:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللَّه عَنْه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: “مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالْعَمَلَ بِهِ فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ فِي أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ.” (بخاري)
Prenosi Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Onaj ko ne napusti ružan govor i ružna djela, nema potrebe da ostavlja hranu i piće!” (Buharija)
Braćo i sestre! Budimo u ovom mubarek mjesecu solidarni i od onih kod kojih se iftare postači i koji se iftare kod postača! Uzmimo sebi u zadatak, mi muhadžiri iz Manjeg BH Entiteta da organiziramo makar jedan iftar, ako ne možemo za veći broj, onda makar za naše bližnje, u svojim rodnim mjestima, u: džamijama, u našim obnovljenim kućama, na temeljima naših porušenih kuća ili u našim baščama! Potrudimo se da koju teraviju klanjamo u našim rodnim mjestima i drugim džematima manjeg BH entiteta, jer je naše prisustvo tamo, podrška našim povratnicima i potvrda naše opredijeljenosti za cjelovitu Bosnu i Hercegovinu! Neka ramazan bude našim istinskim preporodom i stvarnim oslobađanjem od grijeha! Koristimo blagodati ramazana i molimo Allaha, dželle še’nuhu, za: uputu, hairli potomstvo, halal nafaku, šehadet, milost i oprost!!!
Gospodaru, učvrsti nas na putu islama, ne iskušavaj nas sa onim što ne možemo podnijeti, primi od nas post, namaze, učenje Kur’ana i ostala dobra djela koja činimo u mubarek ramazanu, smiluj se našim roditeljima i dobrom precima, učini našu djecu i potomke radostima naših očiju i srca i prvacima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u džennetu, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 22/2014 – 14. ramazan 1435.H. / 11. juli 2014.g.DEVETNAEST GODINA OD GENOCIDA NAD
BOŠNJACIMA SREBRENICE, ŽEPE I GORAŽDABraćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Devetnaest godina od genocida nad Bošnjacima Srebrenice, Žepe i Goražda. Govoriti o Srebrenici, Žepi i Goraždu i genocidu nad Bošnjacima u njima, naša je obaveza i ujedno velika odgovornost, pogotovo što su to bile tri takozvane “zaštićene zone” na Drini, koje je izadala Međunarodna zajednica.
U Memorijalnom centru Potočari, će inša-Allah danas nakon džume namaza biti klanjana dženaza i biće ukopano 175 ekshumiranih i identifikovanih šehida Srebrenice.
Kaže Allah, dželle še’nuhu, u 32. ajetu Sure El-Maide:
مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ
Zbog toga smo Mi propisali sinovima Israilovim: ako neko ubije nekoga koji nije ubio nikoga ili onoga koji na Zemlji nered ne čini – kao da je sve ljude poubijao; a ako neko bude uzrok da se nečiji život sačuva – kao da je svim ljudima život sačuvao. Naši poslanici su im jasne dokaze donosili, ali su mnogi od njih i poslije toga, na Zemlji sve granice zla prelazili.
Braćo i sestre, prema citiranom ajetu u Srebrenici je jula 1995. godine ubijeno čovječanstvo, ne jednom već 8372 puta, taman toliko puta, koliko je ubijeno nedužnih ljudi rukama srpskih zlikovaca, na oči takozvanog civiliziranog svijeta, koji je imao obavezu zaštite stanovništva takozvane Zaštićene zone Srebrenica. Zato je odgovornost Međunarodne zajednice po pitanju zločina u Srebrenici neupitna.
Srebrenica je grad u kojem su se rađali ljudi, ali i neljudi, grad u kojem se živjelo sretno, grad u kojem je bilo suživota i tolerancije, pa i prenaglašenog bratstva i jedinstva, grad u kojem je čovjek bio sretan sve dok nisu došli srpski zločinci s’ obje strane Drine koji su bili žedni bošnjačke krvi i osvete „Turcima – Dahijama“. Srebrenica je grad u kojem je jula 1995. godine bilo dopušteno da se razoružan i nemoćan čovjek protjera iz svoje kuće, da se nevin čovjek ubije samo zato što je musliman, da devetogodišnja srebrenička djevojčica bude silovana, da srebrenička ljepotica bude obeščašćena na oči roditelja, rođaka i komšija i da tek rođeno dijete bude zgaženo nogom divljaka!!!
Zašto su nakon genocida u Srebrenici u tajnosti puni mjesec dana čuvani satelitski snimci muškaraca, koji kleče u poljima blizu Srebrenice, čekajući strijeljanje, a isti su mogli biti spašeni, da je Međunarodna zajednica u skladu sa svojim mandatom zaštitila stanovništvo „zaštićenih zona“ koje je nakon donošenja rezolucija razoružala! Zašto Međunarodna zajednica nije reagirala onda kada je snimala razgovore četničkih komandanata, koji su govorili “da se 3500 paketa treba odmah riješiti”!? Nisu to bili lanč paketi, već Bošnjaci i Bošnjakinje koji su za zločince i ravnodušnu međunarodnu zajednicu bili samo brojka!!!
Srpski zločinci su 27. jula 1995. godine na oči Ukrajinskog bataljona zarobili žepski pregovarački tim u sastavu: Avdo Palić, komandant Žepske brigade, Mehmed ef. Hajrić, predsjednik Ratnog predsjedništva Žepa i Amir Imamović, komandir Civilne zaštite Žepa, a nakon toga su ih svirepo ubili. Postavlja se pitanje zašto međunarodna zajednica nije spriječila njihovo zarobljavanje i ubijanje?!
I zaboravili su zločinci i zaboravila je međunarodna zajednica da su za sve te zločine ostali živi svjedoci; na prvom mjestu šehidi koji proganjaju i koji će sve do Sudnjega dana proganjati zločince, pa i onda kada njihovi preživjeli članovi porodica to isto ne budu željeli ili zbog zaokupljenosti dunjalukom ne budu imali vremena, imaju preživjeli ljudi koji mogu i trebaju da svjedoče, imaju i preživjeli zločinci koji će svjedočiti, ako ne na zemaljskim sudovima, onda zasigurno na Sudnjem danu, ima kao svjedok ucvijeljena majka i nena i preplašena djeca i puštana krava sa lanca da je dušmani ne zapale i uplašeni mačak koji je od tuge za domaćinima livs’o do heftu iza šehadeta njegovih domaćina i bosanska zemlja i kamen i bosanska oteta krava i ovca i kokoš i horoz koji je od tuge za domaćinima prestao pjevati i bijeli zeko preplašenog dječaka u bazi UN-a u Potočarima i mrav i crv; sve su to svjedoci, a nad njima su meleki, vjerni pisari, a povrh svega Allah, dželle še’nuhu, Koji će pravedno presuditi i u vječnoj vatri kazniti sve zločince, njihove mentore i pomagače, a nagradiće vječno u džennetu bosanske šehide i njihove strpljive porodice. I siguran sam da će Allah, dželle še’nuhu, Svojom moći i voljom srušiti Entitet sazdan na zločinu i genocidu i da će zločince ostaviti bez poroda i pomena!
Brate i sestro! Zapamti tužnu priču Džemile Delalić iz sela Dobrak, kod Srebrenice: “Sjedim ja među onim narodom u Potočarima, kad vidim, mlada ženica, stisla se, znoj joj teče, grč na licu. Priđem, pitam je šta joj je! Kaže: “Rađam!” “De sine”, velim ja njoj, “ufati se jednom rukom za me, a drugom za svoju svekrvu”… Tako i bi. Oduprije se žena na nas, muško dijete zaplaka. Zgrabih ja dijete, hoću da mu zavežem pupak, kad četnik predame: “Spusti to dijete dolje!”, veli. Ja ga popustih na dimije, fino dijete, duge kosice, kao da je okupano…četnik priđe, nogom stade djetetu na vrat… Crijeva izletiše…”
Zapamtimo, tek rođeno dijete je u Potočarima, 11. jula 1995. godine ubijeno, na oči njegove majke, koja ga nije uspjela ni zadojiti, pa ni ime mu dati!!! Neka je prokletstvo na izvršioca ovog zločina, na sve one koji su na bilo koji način učestvovali u genocidu u zaštićenim zonama, a posebno Srebrenici i na one koji su trebali i mogli, a nisu spriječili zločin! Molim Allaha, dželle še’nuhu, da zločince i njihove porodice zabavi teškim i neizliječivim bolestima i neimaštinom i da ih učini ibretom (opomenom) za sve one koji ne vjeruju!!!
Haram bilo onima koji halale ili zaborave, da je za samo sedam dana jula 1995. godine u Srebrenici ubijeno 8372 Bošnjaka, iza kojih je ostalo 10000 jetima, koji su izgubili: očeve, majke, sestre, braću, dajidže, dajidžiće, amidže, amidžiće, tetkove i tetiće!!!
Braćo i sestre! Budimo budni i oprezni, jer nam se historija već stoljećima iznova ispisuje krvlju nevinih Bošnjaka!!!
Gospodaru, pomozi nam da sačuvamo svjetlo islama, upiši među šehide ubijene nedužne Bošnjake Srebrenice, Žepe i Goražda i ostale nevino ubijene Bošnjake, kazni zločince još na ovome svijetu i ostavi ih bez poroda i pomena, sačuvaj nas iskušenja koja ne možemo podnijeti, oprosti nam grijehe i počasti nas u džennetu, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd / hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 22/2014 – 14. ramazan 1435.H. / 11. juli 2014.g.DEVETNAEST GODINA OD GENOCIDA NAD
BOŠNJACIMA SREBRENICE, ŽEPE I GORAŽDABraćo i sestre u islamu! Tema naše današnje hutbe je Devetnaest godina od genocida nad Bošnjacima Srebrenice, Žepe i Goražda. Govoriti o Srebrenici, Žepi i Goraždu i genocidu nad Bošnjacima u njima, naša je obaveza i ujedno velika odgovornost, pogotovo što su to bile tri takozvane “zaštićene zone” na Drini, koje je izadala Međunarodna zajednica.
U Memorijalnom centru Potočari, će inša-Allah danas nakon džume namaza biti klanjana dženaza i biće ukopano 175 ekshumiranih i identifikovanih šehida Srebrenice.
Kaže Allah, dželle še’nuhu, u 32. ajetu Sure El-Maide:
مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ
Zbog toga smo Mi propisali sinovima Israilovim: ako neko ubije nekoga koji nije ubio nikoga ili onoga koji na Zemlji nered ne čini – kao da je sve ljude poubijao; a ako neko bude uzrok da se nečiji život sačuva – kao da je svim ljudima život sačuvao. Naši poslanici su im jasne dokaze donosili, ali su mnogi od njih i poslije toga, na Zemlji sve granice zla prelazili.
Braćo i sestre, prema citiranom ajetu u Srebrenici je jula 1995. godine ubijeno čovječanstvo, ne jednom već 8372 puta, taman toliko puta, koliko je ubijeno nedužnih ljudi rukama srpskih zlikovaca, na oči takozvanog civiliziranog svijeta, koji je imao obavezu zaštite stanovništva takozvane Zaštićene zone Srebrenica. Zato je odgovornost Međunarodne zajednice po pitanju zločina u Srebrenici neupitna.
Srebrenica je grad u kojem su se rađali ljudi, ali i neljudi, grad u kojem se živjelo sretno, grad u kojem je bilo suživota i tolerancije, pa i prenaglašenog bratstva i jedinstva, grad u kojem je čovjek bio sretan sve dok nisu došli srpski zločinci s’ obje strane Drine koji su bili žedni bošnjačke krvi i osvete „Turcima – Dahijama“. Srebrenica je grad u kojem je jula 1995. godine bilo dopušteno da se razoružan i nemoćan čovjek protjera iz svoje kuće, da se nevin čovjek ubije samo zato što je musliman, da devetogodišnja srebrenička djevojčica bude silovana, da srebrenička ljepotica bude obeščašćena na oči roditelja, rođaka i komšija i da tek rođeno dijete bude zgaženo nogom divljaka!!!
Zašto su nakon genocida u Srebrenici u tajnosti puni mjesec dana čuvani satelitski snimci muškaraca, koji kleče u poljima blizu Srebrenice, čekajući strijeljanje, a isti su mogli biti spašeni, da je Međunarodna zajednica u skladu sa svojim mandatom zaštitila stanovništvo „zaštićenih zona“ koje je nakon donošenja rezolucija razoružala! Zašto Međunarodna zajednica nije reagirala onda kada je snimala razgovore četničkih komandanata, koji su govorili “da se 3500 paketa treba odmah riješiti”!? Nisu to bili lanč paketi, već Bošnjaci i Bošnjakinje koji su za zločince i ravnodušnu međunarodnu zajednicu bili samo brojka!!!
Srpski zločinci su 27. jula 1995. godine na oči Ukrajinskog bataljona zarobili žepski pregovarački tim u sastavu: Avdo Palić, komandant Žepske brigade, Mehmed ef. Hajrić, predsjednik Ratnog predsjedništva Žepa i Amir Imamović, komandir Civilne zaštite Žepa, a nakon toga su ih svirepo ubili. Postavlja se pitanje zašto međunarodna zajednica nije spriječila njihovo zarobljavanje i ubijanje?!
I zaboravili su zločinci i zaboravila je međunarodna zajednica da su za sve te zločine ostali živi svjedoci; na prvom mjestu šehidi koji proganjaju i koji će sve do Sudnjega dana proganjati zločince, pa i onda kada njihovi preživjeli članovi porodica to isto ne budu željeli ili zbog zaokupljenosti dunjalukom ne budu imali vremena, imaju preživjeli ljudi koji mogu i trebaju da svjedoče, imaju i preživjeli zločinci koji će svjedočiti, ako ne na zemaljskim sudovima, onda zasigurno na Sudnjem danu, ima kao svjedok ucvijeljena majka i nena i preplašena djeca i puštana krava sa lanca da je dušmani ne zapale i uplašeni mačak koji je od tuge za domaćinima livs’o do heftu iza šehadeta njegovih domaćina i bosanska zemlja i kamen i bosanska oteta krava i ovca i kokoš i horoz koji je od tuge za domaćinima prestao pjevati i bijeli zeko preplašenog dječaka u bazi UN-a u Potočarima i mrav i crv; sve su to svjedoci, a nad njima su meleki, vjerni pisari, a povrh svega Allah, dželle še’nuhu, Koji će pravedno presuditi i u vječnoj vatri kazniti sve zločince, njihove mentore i pomagače, a nagradiće vječno u džennetu bosanske šehide i njihove strpljive porodice. I siguran sam da će Allah, dželle še’nuhu, Svojom moći i voljom srušiti Entitet sazdan na zločinu i genocidu i da će zločince ostaviti bez poroda i pomena!
Brate i sestro! Zapamti tužnu priču Džemile Delalić iz sela Dobrak, kod Srebrenice: “Sjedim ja među onim narodom u Potočarima, kad vidim, mlada ženica, stisla se, znoj joj teče, grč na licu. Priđem, pitam je šta joj je! Kaže: “Rađam!” “De sine”, velim ja njoj, “ufati se jednom rukom za me, a drugom za svoju svekrvu”… Tako i bi. Oduprije se žena na nas, muško dijete zaplaka. Zgrabih ja dijete, hoću da mu zavežem pupak, kad četnik predame: “Spusti to dijete dolje!”, veli. Ja ga popustih na dimije, fino dijete, duge kosice, kao da je okupano…četnik priđe, nogom stade djetetu na vrat… Crijeva izletiše…”
Zapamtimo, tek rođeno dijete je u Potočarima, 11. jula 1995. godine ubijeno, na oči njegove majke, koja ga nije uspjela ni zadojiti, pa ni ime mu dati!!! Neka je prokletstvo na izvršioca ovog zločina, na sve one koji su na bilo koji način učestvovali u genocidu u zaštićenim zonama, a posebno Srebrenici i na one koji su trebali i mogli, a nisu spriječili zločin! Molim Allaha, dželle še’nuhu, da zločince i njihove porodice zabavi teškim i neizliječivim bolestima i neimaštinom i da ih učini ibretom (opomenom) za sve one koji ne vjeruju!!!
Haram bilo onima koji halale ili zaborave, da je za samo sedam dana jula 1995. godine u Srebrenici ubijeno 8372 Bošnjaka, iza kojih je ostalo 10000 jetima, koji su izgubili: očeve, majke, sestre, braću, dajidže, dajidžiće, amidže, amidžiće, tetkove i tetiće!!!
Braćo i sestre! Budimo budni i oprezni, jer nam se historija već stoljećima iznova ispisuje krvlju nevinih Bošnjaka!!!
Gospodaru, pomozi nam da sačuvamo svjetlo islama, upiši među šehide ubijene nedužne Bošnjake Srebrenice, Žepe i Goražda i ostale nevino ubijene Bošnjake, kazni zločince još na ovome svijetu i ostavi ih bez poroda i pomena, sačuvaj nas iskušenja koja ne možemo podnijeti, oprosti nam grijehe i počasti nas u džennetu, društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ!بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
Islamska zajednica u Bosni i Hercegovini – Medžlis IZ-e Sarajevo – džamija Kralj Fahd – hatib: Nezim Halilović Muderris – hutba: 23/2014 – 21. ramazan 1435.H. / 18. juli 2014.g.
[b]
POSLJEDNJA TREĆINA RAMAZANA, OSLOBAĐANJE OD VATRE [/b]Braćo i sestre u islamu, tema današnje hutbe je Posljednja trećina ramazana, oslobađanje od vatre.
Mi smo braćo i sestre danas u 21. danu mubarek mjeseca ramazana, u posljednjoj njegovoj trećini, za koju naš Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: “آخِرُهُ عِتْقٌ مِنَ النِّيرَانِ” “Njegova posljednja trećina je oslobađanje od vatre!”
Nakon što smo postili prvu i drugu trećinu ramazana, koje su „rahmet – milost“ i „magfiret – oprost“ i nadati se postigli obje blagodati, nalazimo se u posljednjoj trećini ramazana, koja je posebna i kao nagradu za krunu naših ibadeta u njoj imamo konačnu nagradu, a to je „oslobađanje od vatre“.
Kada bi došla posljendja trećina ramazana, Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bi pojačao ibadet, što potvrđuju riječi Aiše, radijallahu anha, majke mu’mina:
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا دَخَلَ الْعَشْرُ شَدَّ مِئْزَرَهُ، أَيْ اعْتَزَلَ نِسَاءَهُ، وَأَحْيَا لَيْلَهُ وَأَيْقَظَ أَهْلَهُ (الصحيحين)
Prenosi Aiša, radijallahu anhu, da bi Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kada bi došla posljednja trećina ramazana, smotao svoju postelju, tj. ne bi se primicao ženama, noći bi provodio u ibadetu i budio bi svoje ukućane (radi činjenja ibadeta)! (Buharija i Muslim)
Pored teravije koja se klanja cijelog ramazana, u zadnjih deset dana Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bi u zadnjoj trećini noći klanjao i Salatu-t-tehedždžud.
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, je kako stoji u Sahihu, po predaji Ebu Huzejfe, radijallahu anhu, jedne noći na kijamu toliko dugo učio da je na jednom rekatu proučio čitavu Suru El-Bekare, Suru Ali ‘Imran i Suru En-Nisa’ (105 stranica), a učeći ajete u kojima se spominje prijetnja, zastao bi moleći Allaha, subhanehu ve te’ala, da ga sačuva od nje. Kada su sklanjali dva rekata, došao je Bilal ibn Rebah, radijallahu anhu, da najavi skori dolazak sabaha!
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, nije izostavljao Salatut-tehedždžud ni kada je bio bolestan ili prekomjerno umoran, pa bi u tim situacijama klanjao sjedeći.
U dva Sahiha stoji predaja da je Džibril dolazio kod Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, svakog ramazana i po jednom ga preslušavao Kur’an, da bi posljednje godine to učinio dva puta.
U predaji stoji da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, budio Fatimu i Aliju, radijallahu anhuma, uveče govoreći im: “Zar nećete ustati i klanjati?” (Buharija i Muslim) i budio je (Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem) Aišu, radijallahu anha, kada bi završio tehedždžud, a prije nego što bi klanjao vitr.
U Muvettau stoji, da je Omer ibn Hattab, radijallahu anhu, klanjao dobar dio noći, pa kada bi došla polovica noći, budio bi svoju porodicu govoreći im: „Namaz, namaz!” I proučio bi ajet: وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا Naredi svojoj čeljadi da obavlja namaz i ustraj u tome!… ( Ta Ha, 132.)
Braćo i sestre, u jednoj od neparnih noći u posljednjoj trećini ramazana je i Noć Kadr koja je vrijednija od hiljadu mjeseci, što ovoj trećini ramazana daje posebnu vrijednost. To je Noć u kojoj je započelo objavljivanje Kur’ana, kao što stoji u Suri Kadr:
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ(1) وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ(2) لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ(3) تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ(4) سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(5) (سورة القدر: 1-5)
Mi smo ga spustili (objavili) u Noći Kadr! (1) A šta ti misliš šta je to Noć Kadr?(2) Noć Kadr je bolja od hiljadu mjeseci. (3) Meleki i Džibril, s dozvolom Gospodara svoga, spuštaju se u njoj zbog odluke svake.(4) Sigurnost je u njoj sve dok zora ne svane!(5) (El-Kadr, 1-5)
Noć Kadr je vrednija od 83 godine i četiri mjeseca, pa ko od nas ne želi iskoristiti ovu mubarek noć?! Onaj ko provede Noć Kadr, u ibadetu, biće mu oprošteni prošli grijesi, kao što stoji u hadisu koji bilježi imam Buharija:
مَنْ قَامَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ إِيمَانًا وَ احْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ. (بخاري)
Ko provede Noć Kadr čvrsto vjerujući i nadajući se Njegovoj nagradi, biće mu oprošteni prošli grijesi! (Buharija)
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, nas podstiče da se u toj noći obraćamo dovom svome Gospodaru i od Njega tražimo oprost.
Rekla je Aiša, radijallahu anha, Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem: “Poslaniče, ako doživim Noć Kadr, šta ću u njoj govoriti?“ Rekao je: “Reci: أَللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي “Gospodaru, Ti si Taj Koji oprašta, voliš oprost, pa mi oprosti!”
Rekao je Abdullah ibn Omer, radijallahu anhu: “Neki ashabi su u snu vidjeli da je Lejletu-l-Kadr u zadnjih sedam noći ramazana. Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, im je rekao: “Pokazan mi je vaš san. Istina je da je ona (Lejletu-l-Kadr) sakrivena u zadnjih sedam noći, pa ko je bude tražio neka je traži u zadnjih sedam noći!“ (Buharija)
Ubade ibn Semh, radijallahu anhu, prenosi da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, izašao jednom prilikom da obavijesti ashabe o Lejletu-l-Kadru, pa su se dva muslimana posvađala, na što je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Izašao sam da vas obavijestim o Noći Kadr, pa kada su se dva muslimana posvađala i dignuto je od mene znanje o njoj. Možda je to dobro po vas, nadam se, ali tražite je u dvadeset i devetoj, dvadeset i sedmoj i dvadeset i petoj noći.” (Buharija)
Braćo i sestre! Provedimo ovih nekoliko preostalih dana i noći mjeseca ramazana u ibadetu i tragajmo za Noći Kadr, nadajući se Allahovoj, dželle še’nuhu, milosti, oprostu grijeha i džennetima koji su nam obećani! Izvršimo obavezu sadekatu-l-fitra, kako bi na taj način od posta odstranili eventualne nedostatke i kako bi post bio uzdignut Allahu, subhanehu ve te’ala! Budimo iskreni u našem vjerovanju i natječimo se u dobru tokom cijele godine!
Gospodaru, podari pobjedu svim ugroženim i obespravljenim muslimanima, daj nam snage da oslobodimo Palestinu i Kuds, ne iskušavaj nas sa onim što nećemo moći podnijeti, učini nas od onih koji se iskreno kaju za učinjene grijehe, primi od nas post, namaze i ostala dobra djela u mubarek-ramazanu, učini našu djecu i potomke radostima naših očiju i srca i prvacima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u Džennetu društvom poslanika, iskrenih, šehida i dobrih ljudi!
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ! -
AuthorPosts
- You must be logged in to reply to this topic.