[webmaster]

#19256

KRSĆANI O BOŽIĆU: ZAUSTAVIMO BLASFEMIJU BOŽIĆA

Da li se na Božic doista slavi rodjenje Isusa Krista? Da li se Isus Krist rodio 25. decembra, odnosno 7. januara? Da li su Apostoli slavili Božic? Da li je izvorna novozavjetna Crkva držala ovaj praznik? Znate li šta Biblija kaže za božicnu i novogodišnju jelku? Veoma mali broj ljudi zna zašto neke stvari radimo u životu i odakle poticu naši obicaji! Svijet na koji smo došli prepun je raznih obicaja uz koje smo rasli i prihvatili ih zdravo za gotovo kao ispravne. Ali nikada se nismo zapitali zašto!

Paganski nekrišcanski praznik

Pretpostavljamo da je Božic kruna svih krišcanskih praznika. Bez ikakve sumnje slijepo smo prihvatili proslavu Božica kao jedno od glavnih ucenja i zapovijesti u Novom Zavjetu! Isto tako vlada pretpostavka da se Isus rodio 25. decembra, odnosno 7. januara i da Novi Zavjet istice ovaj praznik kao vodecu krišcansku svetkovinu. Vjerujemo da je obicaj razmjenjivanja poklona nastao zato što su mudraci darivali Isusa. Ne, hajde da prestanemo sa pretpostavkama i zavirimo u istoriju i u Bibliju ne bismo li otkrili cinjenicno stanje!

Božic (engleski “Christmas”, što znaci “Kristova misa” ) u stvari potice od rimokatolicke mise. Odakle katolicima takav obicaj? Taj obicaj dolazi iz paganskih praznika koje su se održavale 25. decembra, na dan rodjenja Boga sunca – Sola! U Rimu, Sunce je u zimskom solsticiju bilo najslabije 25.decembra, i moralo se ponovo roditi uz pomoæ velikih vatri, svjetala, povorki i molitvi. (Reader’s Digest Book of Christmas).

Rimska paganska sezona je zvana Saturnalia. Perzijci su imali sliènu proslavu u slavu Mithrasa, njihovog boga Sunca. Božic zapravo predstavlja drevni obred valizma (obožavanje boga sunca Vala), kulta koji Biblija osudjuje kao najslabiju idolopoklonicku praksu! štaviše, nigdje u Novom Zavjetu nema ni spomena o Božicu. Ni apostol Pavle, ni drugi apostoli, ni rana istinita krišcanska crkva nije slavila Božic! Ideja da se Isus rodio 25. decembra je jedna od manipulacija (Druga Timoteju 4:4), za koje apostol Pavle prorice da ce prevariti svijet u ovim poslednjim vremenima. Prava istina je to da Božic uopšte ne predstavlja dan Kristovog rodjenja! �*taviše, ma koliko taj praznik znacio mnogima, njegovo porijeklo nije krišcansko nego pagansko – babilonsko-rimsko!

Ali, kakve to ima veze? Nije li ispravno slaviti Božic u svakom slucaju? Zar nije dobro i lijepo to praznicno “raspoloženje”, bez obzira na to kako je nastao sam praznik? VIDJECEMO!

Isus nije rodjen 7. Januara.

Evo zanimljivog dokaza o tome kada je rodjen Isus, što svakako nije moglo da bude zimi! Kada je Isus došao na svijet, evo šta se dešavalo: “A u istom tom kraju pastiri su nocivali pod vedrim nebom stražareci kod svoga stada” (Jevandelje po Luci 2:8). Ovo nikako nije moglo da se dogadja u decembru ili januaru pošto su pastiri u Palestini silazili sa planine najkasnije do prve polovine oktobra i zatvarali ovce u obor-zbog hladne kišne sezone koja nastupa u drugoj polovini tog mjeseca. Primjeticete da sama Biblija (u Pjesmi nad pjesmama 2:11 i Knjizi Jezdrinoj 10:9,13) dokazuje da zima u Palestini donosi kišu, zbog cega je sasvim izvjesna nemogucnost da pastiri spavaju na otvorenom u decembru ili januaru.

Tadašnji Jevreji su obicno u rano proljece izgonili ovce u polja i pustinje, u vrijeme pred Pashu (Pesah) i tamo bi ih ostavljali do prvih kiša, piše Adam Klark u V tomu svojih komentara (strana 386). U nastavku teksta autor dodaje: “Dok su boravili u polju, pastiri bi danonocno stražarili pokraj svojih stada. S pocetkom prve kiše u rani mesec Marhešvan, a to su oktobar i novembar po našem kalendaru (pošto ovaj mjesec pocinje sredinom našeg oktobra),nalazimo da pastiri u to vrijeme cuvaju ovce na poljima tokom cijelog ljeta. Pa, buduci da se tada još nisu bili vratili kuci, argument da te godine oktobar još nije bio poceo samo je puka pretpostavka kao i to da je Isus roden 25. decembra, kada na poljima nije bilo jedne jedine ovce; takodje je iskljucena mogucnost da je Isus rodjen posle septembra buduci da su ovce još uvijek bile na otvorenom, i to nocu. Na osnovu toga treba odbaciti pretpostavku da je Isus rodjen u mjesecu decembru. Hronologija nam ukazuje na cinjenicu da su te noci ovce stajale na otvorenom”.

Svaka enciklopedija i druga literatura od autoriteta tvrdi da Isus nije roden 25. decembra. Katolicka enciklopedija otvoreno govori o tome. Tacan datum Kristovog rodjenja uopšte nije poznat, što priznaje svaki mjerodavni autoritet u svijetu. U Svetom Pismu koji, ako ništa drugo, daje cvrste osnove za tvrdnju da je Isus rodjen rane jeseni, vjerovatno u mjesecu septembru – približno šest mjeseci nakon biblijskog praznika Pashe. Da je Bog htio da se pridržavamo i proslavljamo Kristovo rodjenje, On ne bi od nas u potpunosti sakrio tacan datum Njegovog rodjenja.

Enciklopedije kažu…

Ni u Novom Zavjetu, niti bilo gdje u Bibliji ne postoji ijedna rijec o tome da treba držati Božic.
Vodjeni nadahnutim ucenjima apostola Petra, Pavla i drugih, Krišcani u prvom vijeku nikada nisu proslavljali Božic. Nijedan biblijski autoritet ne nalaže slavljenje tog praznika, ma kako to cudno izgledalo. Odakle nam onda takav obicaj? Buduci da je Božic dosao u naše krajeve preko Rimokatolicke crkve. šta kaže enciklopedija koju je objavila ta crkva. Pod odrednicom “Božic” stoji slijedece: “Božica nema medju praznicima najranije krišcanske crkve. Prvi dokazi o postojanju te slave poticu iz Egipta. Paganski obicaji vezani za mjesec decembar, odnosno januar podsjecaju na Božic”. U nastavku teksta priznaje se istina da “u Svetom Pismu samo griješnici slave svojrodjendan, dok svetci to ne cine”. Enciklopedija Britanika tvrdi: “Božic nije postojao medju ranijim praznicima u crkvi…” Dakle, taj praznik nije uspostavio Isus, apostoli ili neki drugi biblijski autoritet, vec je on tek kasnije odabran iz paganskih obicaja i uveden u krišcansku religiju. Enciklopedija Amerikana kaže: “Prema mnogim izvorima Božic se nije slavio u prvim vjekovima krišcanske crkve pošto se u krišcanstvu uobicajilo proslavljanje smrti istaknutih licnosti, a ne njihovog rodjenja…” (“sveta vecera”, ustanovljena u Novom Zavjetu, predstavlja spomen na Isusovu smrt). “…tek u cetvrtom vijeku uspostavljen je ovaj praznik u znak sjecanja na taj dogadaj (Kristovo rodjenje). Pošto se nije pouzdano znalo koji je datum rodjenja Isusa Krista, crkva u zapadnom Rimskom Carstvu je u petom vijeku naredila da se Božic zauvjek proslavlja na dan starog rimskog festivala posvecenog rodjenju Sola!”

Kako je taj paganski obicaj dospio u Crkvu?

Gore priznati istorijski izvori tvrde da tokom prvih dvjesta-trista godina krišcanske crkve, Krišcani nisu slavili Božic! Tek u cetvrtom vijeku naše ere taj praznik prodire na Zapad, tacnije u Rimsku crkvu da bi tek u petom vijeku ta crkva naredila da se Božic slavi kao zvanican “krišcanski” praznik! Dakle, kako se jedan takav bezbožan obicaj uvukao u takozvano krišcanstvo? �*af-Hercogova enciklopedija, u svom tekstu koji nosi naslov “Božic”, daje jedno dobro objašnjenje o tome kako se odvijao taj proces: kao interpolacija svetog trojstva.

“Ne može se precizno odrediti koliko je datum ovog praznika zavisio od najkraceg dana u godini i paganskog festivala Brumalije (25. decembar), koji pada odmah nakon Saturnalija ((24. decembar), kada se proslavljao dolazak “novog sunca”. Paganski festivali – Saturnalija i persiska Brumalija – bili su i suviše duboko ukorijenjeni u narodne obicaje da bi se za njih moglo reci da su nastali pod uticajem krišcanstva. Paganski festival koji se proslavljao orgijama i razuzdanim veseljem bio je toliko popularan, da je krišcanima bilo drago što su pronašli izgovor da, uz neke manje projmene u duhu i nacinu svog slavlja, nastave da ga drže. Krišcanski propovjednici na Zapadu i Bliskom istoku protestovali su protiv nedolicne ispraznosti kojom se proslavljalo rodjenje Kristovo. Krišcani u Mesopotamiji su optuživali svoju bracu na Zapadu za idolatriju i obožavanje sunca pošto su ovi prihvatali taj paganski festival kao Krišcanski praznik”.

Ne zaboravite da je rimski svijet po svojoj prirodi paganski. Prije cetvrtog vijeka naše ere broj Krišcana u Rimskom Carstvu bio je mali. No, iako se njihov broj povecavao, Krišcani su neprestano bili izloženi progonu od strane Rimske vlade i rimskih pagana. Medjutim u cetvrtom vijeku na rimski presto dolazi car Konstantin, koji ispovjeda krišcanstvo. On stavlja krišcansku religiju u istu zakonsku kategoriju sa paganizmom i tada stotine hiljada ljudi u rimskoj civilizaciji prihvata takvo popularno Krišcanstvo. Ali ne treba zaboraviti da su ljudi u rimskom svijetu rasli sa paganskim obicajima u kojima centralno mjesto zauzima idolopoklonicki festival koji se održava 25. decembra. Svake godine ljudi su se tog dana veselili u narocitom praznicnom raspoloženju i duhu, pa buduci da je ta svetkovina bila “pravo” uživanje, ljudi nisu želeli da je se odreknu! �*af-Hercogova Enciklopedija objašnjava i to da je Konstantin u cetvrtom vijeku zvanicno priznao nedelju kao hrišcanski dan odmora (na engleskom “SUNday”, odnosno “dan sunca”). Stoga su pagani, koji se vec tada masovno okrecu “krišcanstvu”, primili taj dan paganskog obožavanja (teorije koja identifikuje) Sina Božijeg, što im je poslužilo kao izgovor da svoj paganski festival – 25. decembar (datum rodenja Boga sunca) – proglase danom rodjenja Isusa. Tako je Božic dospio u takozvano krišcanstvo! Taj praznik se može zvati bilo kojim imenom, ali on i dalje ostaje taj stari paganski festival u kome se obožava sunce, a jedino što se promijenilo ime kojim ga danas zovemo! Zeca možete nazvati “lavom”, ali on ce i dalje ostati samo obican zec.

Još jedan citat iz Britanike: “Moguce je da su još 354. godine izvjesni Latini prebacili datum sa 6. januara na 25. decembar, kada pada praznik u cast Boga Mitre ili rodjenja nepobjedivog SUNCA.

Pravo porijeklo Božica.
Ako je Božic stigao u naše krajeve preko Rimokatolika, a oni su ga preuzeli iz paganizma, odakle onda paganima taj praznik? Gdje, kada i kako je nastao Božic?

Božic je glavni obicaj izopacenog sistema koji svako biblijsko prorocanstvo i ucenje naziva “RIMO- BABILONOM’. Njegovo praktikovanje ustanovljeno je u prvobitnom Babilonu, gde se taj obicaj i razvio za vrijeme vladavine cara Nimroda! Da, Božic vuce korijenje iz civilizacije koja je nastala nedugo nakon velikog Potopa u Bibliji. Izvorni osnivac babilonskog sistema je u stvari Nimrod, unuk Nojevog sina Hama. Još od tog doba ovaj sistem dominira nad cjelim svijetom.

Babilon i Rim predstavljalju sistem organizovanog takmicenja medju vladama i carstvima u kojima upravljaju smrtni ljudi i zasniva se na ekonomskoj praksi utrkivanja (konkurencije) i stvaranja profita. Nimrod je bio graditelj Babilonske kule – izvornog Babilona, kao i Ninive – drevne asirske prestonice – i mnogih drugih gradova. On je organizator prvog svijetskog carstva. Njegovo ime na hebrejskom dolazi od rijeci “Marad”, što znaci “onaj koji se pobunio” (Prva knjiga Mojsijeva 10:6, 8-12). Mnogi stari zapisi sadrže obilje podataka o ovom covjeku, zacetniku velikog, organizovanog, opštesvijetskog otpada od Boga, koji i dan danas preovladava cijelim svijetom.

Nimrod biješe veliki zlikovac. Za njega se tvrdi da se oženio rodjenom majkom Semiramidom. Nakon njegove iznenadne smrti njegova majka-žena pocela je da propagira zlu doktrinu po kojoj je Nimrod navodno preživio smrt tako što je postao duh. Semiramida je tvrdila da je preko noci iz jednog mrtvog panja izraslo razgranato zimzeleno drvo koje simboliše Nimrodovo rodjenje u novi život. Propagirala je i to da Nimrod svake godine na svoj rodjendan posjecuje to zimzeleno drvo i ostavlja poklone na njemu. Dan Nimrodovog rodenja bio je 25. decembar! Upravo tu se krije pravo porijeklo božicne jelke.

Spletkama i manipulacijama, Semiramida je uspijela da postane babilonska “carica nebeska”, a Nimrod, mada pod raznim imenima, “nebeski božanski sin”. U tom idolopoklonickom kultu Nimrod je, nakon navodne regeneracije, postao i lažni Mesija, sin paganskog Boga Sunca – Vala! “Majka i sin” (regenerisani Nimrod i Semiramida) postali su glavni predmeti obožavanja u tom lažnom babilonskom sistemu, a sam kult proširio se po cijelom svijetu. U razlicitim zemljama i na razlicitim jezicima “majka i sin” nose razlicita imena. U Egiptu su poznati kao Izida i Oziris, u Aziji kao Cibela i Dijus, a u paganskom Rimu kao Fortuna i Jupiter.

U cetvrtom i petom vijeku stotine hiljada pagana u rimskom svijetu “prihvataju” novopopularizovanu religiju – “Krišcanstvo”, ali zadržavaju stare paganske obicaje i vijerovanja pod plaštom IMENÂ koja zvuce “Krišcanski”. Tako je ideja o Madoni i slika “majke i djeteta” stekla popularnost koja je narocito dolazila do izražaja za vrijeme Božica.
Svi smo( Krišcani) se rodili i bili vaspitani u ovom babilonskom-rimskom svijetu. Duboko smo zagazili u svijet obicaja koje, evo Krišcani praktikuju vec decenijama. Ucili su da te obicaje prihvate sa strahopoštovanjem, kao nešto presveto. Nikada nisu marili da otkriju odakle su nam došli ti obicaji – iz Biblije ili iz paganskog idolopoklonstva!

Kada otkrijemo istinu obicno budemo šokirani. Nažalost, cista istina vrijedja neke ljude! Medutim, Bog zapovijeda svojim vjernim propovjednicima: “Vici iz grla, ne usteži se, podigni glas svoj kao truba, i objavi narodu mojemu bezakonja njegova”. Ove cinjenice su možda šokantne, ali to je cista istorijska i biblijska istina! Božic je sastavni cinilac organizovanog otpada kojim je sotona držao prevareni svijet u svojoj šaci tokom svih proteklih vijekova! U Egiptu se oduvjek vjerovalo da je sin boginje Iris (egipatsko ime za “caricu nebesku”) roden 25. decembra. Vecina paganskog svijeta slavila je taj cuveni rodjendan mnogo vijekova prije rodjenja Isusa Krista.

Decembar 25 nije datum rodjenja Isusa, istinitog Ktista!

Apostoli i rana istinita krišcanska Crkva nikada nisu slavili dan Kristovog rodenja. Ne postoji nijedna zapovijed ni nalog u Bibliji o proslavi tog praznika. Naprotiv. Vjerovali ili ne, slavljenje rodjendana je paganski, a ne krišcanski obicaj. Biblija nam ne nalaže da obožavamo “Majku i dijete”. Apostoli i rani istiniti Krišcani nikada nisu cinili tako nešto! Sveto Pismo spominje da je andjeo rekao Mariji: “Raduj se, blagodatna! Gospod je s tobom”, a u nastavku tog stiha piše: “Blagoslovena si Ti medju ženama” – dodatak koji u najvjerodostojnijim izvornim grckim rukopisima ne postoji. Jelisaveta je rekla Mariji: “Blagoslovena si Ti medu ženama”, a sama Marija: “Od sad ce me zvati blaženom svi naraštaji” (Jevandjelje po Luci 1:28, 42, 48). Marija je dobila veliki blagoslov od Boga koji su zaista priznale sve generacije, ali to ne znaci da od nje treba praviti božanstvo, obožavati njenu licnost ili je smatrati nebeskog porijekla. Ona je obicno ljudsko bice.

Nimrodove žene Semiramide. Taj oblik idolopoklonstva je tijesno povezan sa idejom o “Božicu”! Tako su stare idolopoklonicke “haldejske misterije” – ciji je rodonacelnik Nimrodova žena – preko paganskih religija dospijele u katolicku crkvu, ali pod novim imenima koja zvuce krišcanski. Iz katolicke crkve ove misterije su prenijete na protestanske vijeroispovesti, nakon cega su se proširile i na sav krišcanski današnji svijet!

Porijeklo svetog vijenca i imele
Odakle nekim ljudima obicaj da drže imelu? Ovu biljku su zimi koristili stari pagani tokom festivala sunceve prekretnice (suncostaja ili solsticija), pošto se smatralo da je imela, zbog njene navodno cudesne mirisne moci, svetinja za SUNCE. Paganski obicaji ljubljenja ispod imele predstavljaju prvi korak u noc bancenja i pijane razuzdanosti – proslavu smrti “starog” i rodjenja “novog” sunca u vrijeme zimskog suncostaja. Imela – svetinja u paganskim praznicima – je parazit! Cak i paljenje vatre i svijeca u krišcanskim ceremonijama predstavlja puki nastavak paganskog obicaja da se bog sunca, koji polako klone, podstakne na život kada sunce stigne na najnižu tacku na južnim nebesima! U knjizi “Odgovori na pitanja” autor Frederik Haskins piše: “Prema dokazima mojih izvora, upotreba božicnih vijenaca vodi porijeklo od paganskih obicaja da se ukrašavaju zgrade i svetilišta za vreme praznika koji se slavio istog dana kad i Božic. Božicna jelka potice iz Egipta, ali je ovaj obicaj uveden mnogo ranije u odnosu na vrijeme kada se Božic pojavljuje kao praznik”.
DIJEDA MRAZ!
Ali dobri stari Dijeda Mraz sigurno nije tvorevina paganizma! Nažalost – jeste. Stvarni Dijeda Mraz po svom karakteru nije tako svet i velikodušan kako to mnogi pretpostavljaju! Dijeda Mraz potice od “Svetog Nikole”, rimokatolickog biskupa iz petog vijeka. U jedanaestom izdanju Enciklopedije Britanike, tom XIX, str. 648-9, kaže sledece: Sveti Nikola, biskup iz Mire. Svetac koga su Grci i Latini slavili šestog decembra… Legenda o Svetom Nikoli, koja kaže da je potajno darovao miraz trima kcerima jednog siromašnog gradjanina, smatra se izvorom starog obicaja da se na noc Svetog Nikole (6. decembra) krišom ostavljaju pokloni. Ovaj obicaj je potom prenijet na dan Božica, pa otuda i potice veza izmedu Božica i

Dijeda Mraz.
Roditelji kažnjavaju dijecu za laž, ali u vrijeme Božica ili Nove godine oni sami pricaju dijeci laži o Dijeda Mrazu! Da li je krišcanski uciti dijecu mitovima i lažima? Bog kaže: “NE SVIJEDOCI LAŽNO!” Možda je laganje po ljudskom rezonovanju opravdano i ispravno, ali Bog kaže: “Neki se put cini covjeku prav, a kraj mu je put k – smrti”. U engleskom jeziku cak postoji izraz “stari Nik”, termin koji se odnosi na djavola! Da li mislite da ima neke veze izmedu te dvojice? Sotona se pojavljuje kao “andjeo svijetla”, sa ciljem da prevari ljude!

I tako, kada ispitamo cinjenice, ostajemo zapanjeni nad otkricem da uobicajeno držanje Božica nakon svega i nije prava hrišcanska praksa, nego paganski obicaj – jedan od babilonskih – Rimski puteva na kojima se obikao naš narod!

Ali ako Biblija cuti o držanju Božica i u njoj nije zapisano da su apostoli i rana istinita Crkva slavili taj praznik, onda mora da piše nešto o božicnoj i novogodišnjoj jelci! Mnogi ce se zaista iznenaditi kada budu culi, a evo šta kaže Biblija – Knjiga proroka Jeremije 10:1-6 – “Ovako veli Gospod: ne ucite se putu kojim idu narodi… Jer su uredbe u naroda taština, jer sjeku DRVO u šumi, djelo ruku umjetnickih – sjekirom; Srebrom i zlatom ukrašuju ga, klinima i cekicima utvrdjuju ga da se ne pomice”.

Savršen opis božicne jelke koja za Gospoda predstavlja “put naroda – uredbu (obicaj) naroda”. U ovom biblijskom tekstu nam se zapovjeda da se ne ucimo takvom putu i da ga ne slijedimo! Taj put se u ovom pasusu Svetog Pisma smatra idolopoklonstvom. Peti stih podsjeca na cinjenicu da drveca ne mogu da govore i hodaju – moraju da se nose. “Ne boj ih se (drveca),
jer ne mogu zla uciniti, a ne mogu ni dobra uciniti”. To nije Bog koga se treba bojati. Neki cak pogrešno tumace ovaj stih misleci da je njegova poenta u tome da istakne kako nije važno da li covjek ima božicno drvo ili ne, ali ovaj stih to uopšte ne kaže. Davanje poklona – nije li to u skladu sa Svetim Pismom?

Ali kada je rijec o najvažnijem djelu proslave Božica – kupovanju i davanju poklona – mnogi ce trijumfalno uzviknuti: “Barem za to nam Biblija kaže da tako treba raditi! Nisu li mudraci odnijeli darove Isusu?” I u ovom slucaju ocekuje nas poneko iznenadenje kada budemo saznali pravu istinu! Prvo obratimo pažnju na istorijsko porijeklo obicaja razmjenjivanja darova, a potom i da vidimo šta Biblija tacno kaže o tome. Citiramo iz “Biblioteka Sakra”, tom XII, strana 153-155: “Razmijena poklona medju prijateljima karakteristicna je za Božic i Saturnaliju, pa zato mora da su ga Krišcani prihvatili od pagana, kao što Tertulijan jasno upozorava”.

Cinjenica je da obicaj razmenjivanja poklona medju prijateljima i rodjacima u vrijeme Božica, koji se tako cvrsto ukorijenio, nema u sebi ni najmanji trag krišcanstva! To zaista izgleda veoma cudno! Taj obicaj ne slavi rodjenje Isusa Krista, niti je nastao u cast tog dana, niti u cast njegovu! Pretpostavite da neka vama draga osoba slavi rodjendan i da želite da ga proslavite sa njom. Da li biste u tom slucaju pokupovali izdašne poklone za sve goste na pijaci, razmijenili ih sa prijateljima i onima koji su vam dragi, a da potpuno ignorišete kupovanje- poklona onome ciji rodjendan slavite? Gledano iz tog ugla izgleda kao apsurd, a upravo to rade ljudi svuda u svijetu! Oni slave dan koji ne predstavlja datum Hristovog rodjenja, troše novac koji su s mukom zaradili na poklone koje potom razmenjuju sa prijateljima i rodjacima. Pa ko stoji iza ove podvale????

Sada uzmite u obzir rijec Biblije o davanju poklona na dan kada je rodjen Isus Krist, u Jevandjelju po Mateju 2:1-11 – “A kad se rodi Isus u Vitlejemu Judejskome, za vremena cara Iroda, a dodju mudraci sa istoka u Jerusalim i kažu: Gde je car Judejski… I ušavši u kucu vidješe dijete s Marijom materom njegovom, i padoše i pokloniše mu se; pa otvoriše dare svoje i darivaše ga: zlatom, i tamjanom, i smirnom”.

ZASTO je Isus darivan?
Vidite da su se oni raspitivali za dijete Isusa koje je rodjeno da bude car Jevreja! Zašto su mu onda odnijeli darove? Da li zato što je bio Njegov rodjendan? To sigurno nije bio razlog, jer su mudraci došli da ga vide nekoliko dana nakon njegovog rodjenja! Da li su to ucinili nama za primer da bismo mi danas kupovali poklone jedni drugima? Ne. Dobro obratite pažnju : oni nisu razmijenili poklone izmedu sebe, nego “darivaše njega”. Dakle, svoje poklone dali su Kristu, a ne svojim prijateljima, rodjacima ili jedan drugome! Zašto? Da citiram iz “Komentara” Adama Klarka, tom V, strana 46: “Stih 11. (I darivaše ga). Ljudi sa istoka nikada nisu izlazili pred careve i velikane bez poklona u ruci. Ovaj obicaj se može cesto primijetiti u Starom Zavijetu, a on još uvijek postoji na Istoku i nekim novootkrivenim južnim ostrvima”. Tu se dakle krije odgovor! Mudraci nisu uvodili nekakav novi krišcanski obicaj razjmenjivanja poklona medju prijateljima u cast Kristovog rodjenja. Oni su slijedili stari istocni obicaj da daruju cara kada pred njega izadju. Mudraci su licno izašli pred cara Jevreja, pa je obicaj nalagao da iznesu darove, baš kao što je i carica �*iva (carica Savska) donijela darove Solomonu u Starom Zavijetu i kao što mnogi danas nose poklon kada idu u važnu posjetu.

Ne, obicaj davanja poklona se uopšte ne zasniva na tom dogadjaju o kojem smo procitali u Svetom Pismu. Naprotiv, kao što se vidi iz gornjeg citata iz istorije, rijec je o nastavku starog paganskog obicaja.

Božic i Nova godina su se pretvorili u komercijalnu sezonu koja se svake godine izdržava od velike reklame. U mnogim prodavnicama i na ulicama vide se maskirani “Dijeda Mrazovi”. Novine pišu o duhu Božica, praznicnom raspoloženju koje vlada tih dana i navodnom znacenju tog praznika. Lakovijernim ljudima je toliko toga uliveno u glavu da se mnogi uvrijede kada im se kaže istina, slicna “VELIKE PREVARE U MEĐUGORJU”.
Svake godine stvara se to “Božicno novogodišnje raspoloženje”, ne zato da bi se slavio Krist nego da bi se prodala roba! Uostalom, kao i sve sotonine prevare i ova se pojavljuje kao “andjeo svjietla”, buduci da je napravljena da izgleda kao nešto što je dobro. Svake godine troše se milioni u svim valutama kada nastupi taj nalet trgovine naveliko i to na štetu svega onoga zbog cega je Krist i došao na ovaj svijet! Ta sezona kupovine dio je Babilonskog – Rimskog ekonomskog sistema!To je izrodilo još jedan princip: Kad si u Rimu, radi što Rimljani rade.

Živimo u Babilonu, Rimu , kao što je biblijsko prorocanstvo predskazalo, a da toga nismo ni svijesni! Upozorenje stoji u Knjizi Otkrivenja 18:4 – “Izadjite iz nje, narode moj, da se ne pomiješate sa njenim grijesima i da vam ne naude zla njena koja uskoro dolaze.
Nikakvo čudo da njega onda slave i bezbožnici i idolopoklonici! Kakav paradoks – Bezbožni Božić!

[b]P.S.
“Reci: O sljedbenici Knjige, ne zastranjujte
u vjerovanju svome, suprotno Istini, i ne
povodite se za prohtjevima ljudi koji su
još davno zalutali, i mnoge u zabludu
odveli, i sami s pravoga puta skrenuli.”
(el-Ma’ida, 77)[/b]

Sa dolaskom kapitalizma, stari pagani su dobili novog saveznika u liku reklama. George Bernard Shaw je to opisao ovako: Božic je prisiljen na nevoljni … narod od strane … vlasnika prodavnica i štampe. To je naèin na koji mogu služiti Bogu i zaraditi pare u isto vrijeme. To je, samo po sebi, paganska ideja i živa je do danas.

Ovaj poraz kršcanstva pred paganizmom mora biti kontrastiran sa slavnom pobjedom Islama nad istim. Predislamska Arabija je bila paganska zemlja. Ali nijedan od paganskih obicaja nije preživio nakon Islama. Niti jedan. Nije bilo stvari (poput) ljudi su to toliko željeli pa im je Crkva to morala dozvoliti. Islam je potpuno iskorijenio ne samo vjerovanja, nego i obicaje i simbole paganizma. Ovo je samo po sebi cudo nad kojim se moramo zamisliti. Ovo je živi dokaz ispravnosti ucenja posljednjeg Poslanika,s.a.v.

http://www.cog-ff.com/ptxmas.html

[Sedina]

#19258

Sirenje obicaja….
Neki dan gledam 10ak minuta reportazu na francuskom dnevniku,”budjenje svijesti i privikavanje Kineza na bozicne praznike”.
Kosto nama kinezi prodaju sve i svasta a time ozivljavaju svoju ekonomiju,pri tome guseci nase proizvode,tako se i bozicni praznici uvlace na kinesko trziste,djindje-mindje,pokloni,bozicne jelke,Djeda mrazovi…..
Bozicni praznici,kao jedan najretabilniji godisnji period,trenutno poljuljan ekonomskom krizom,trazi nove “zrtve”,narod koji jos ima para.Parola:”Izvuci paru,a ako ih jos naucimo i obicaju,jos bolje”.A sta kazu Kinezi na sve to?
Napravli su im ogromnu dvoranu sa artificijalnim nebom (zvijezda vako,zvijezda nako).U neko doba se pojavi i Djeda mraz,proleti sa onom svojom kocijom (kineska posla,tehnologija).Pa okicena ogromna jelka,vjestacki snijeg…..Lijepo na izgled,nema sta,a i kinezi izlaze odatle ko mala djeca zadivljeni spektaklom,ma nesto ko i ja kad izadjem iz Evropa parka,nagledana Snjeguljice,Mikija,Silje i ostalih imaginarnih likova,pa k’o iz bajke da izadjem,treba mi vremena da se povratim u realnost.Zagledaju kinezi i po izlozima,interesantni im ukrasi,sareni,sjajte,:) bas ono kosto oni vole,al ne lete plaho da kupuju,kazu sta ce s njima.Nemaju u planu kupovati jelku u kucu,to nije njihov obicaj,a Bozic omladina dozivljava nesto ko i Valentina,izlazak u diskoteku ili mozda na veceru(onako zaljubljeni parovi).Na kraju prikazase Djeda mraza u velikom trznom centru.Na jednom dosta vidljivom mjestu evropljanin preobucen u Djeda mraza sa onim zvoncem doziva:HO,HO,HOOO…
Na pitanje,sta on misli o zainteresovanosti kineza za Bozic i Djeda mrazu,kaze:
-Iskreno…:) ……Vecina nema ni habera sto stojim ovdje.Pridje omladina da se slika sa mnom,al treba i priznati da sam ja ovdje neobicna pojava njima.Eh,ako jednom vidite zutog Djeda mraza,malo iskrivljenih ociju i volisnog (pa naisareti rukom sebi do ramena),eh tu se mozemo ponadati da cemo imati hajra od bozicnih praznika i u Kini.

[webmaster]

#19259

Interesantno je kako su potpuno promjenili vjerovanje i ubacili stvari koje apsolutno nemaju veze sa onim sto stoji u Bibliji..

Sve su izmislili kasnije, to im dodje kao igra i zabava, pozoriste… :)

[Dedo]

#19262

Samo dragi Allah je sveznajuci i svemoguci mi moramo gledati kako najbolje posluziti na dunjaluku a bogami trebamo misliti i na Ahiret ukoliko u to vjerujemo.
Svako zivo bice koje je postalo to jest ko se je rodio njemu ce doci i kraj neznajuci ni kad ni kako,samo bi dobro bilo kad bi svako sebi stavio do znanja da je zivot samo jedan na dunjaluku i kad prodze ne moze se povratiti jos jednom da bi popravili ono sto nismo uradili(priprepremili)za Ahiret gotovo nejma vise nego sta je ko zasluzijo to ce i ponijeti u kabur.

Sto se tice drugih Religija to je meni sporedno ko u sta i kako vjeruje,ja sam misljenja da ima pravo svako da vjeruje u ono u sta je ubijedzen i kako je odgojen.Nebih nikada bio pristalica nekog silom tjerati da vjeruje drugacije svako ce za se odogovarati.Al ako bih imao prilike i znanja da nekome objasnim da ja vjerujem pravilno i da je moje bolje ne samo rijecima nego i ponasanjem, radom, skromnoscu,brigom o porodici,lijepim odnosom prema rodiljema i komsijama,blagim i umjerenom rijecnikom,nepretjerivanjem u raskosu, pomaganjem slabijih i tako ne isticuci nicim ko sam i sta sam, da se drugi pitaju jeli to moguce da postoji neko ko zivi tako skruseno i skromno.Samo tada i tako bi mozda neko dosao na ideju da se pozabavi pitanjem sta je to sta ova osoba vjeruje dali bi i sam mogao postici to.Ipak ima takvih osoba pa i medzu nama koji se tako ponasaju iako bi se svaki mumin i muminka trebali tako ponasati.Sto se tice novih i starih zavjeta to je poznato da su stampani kad je kome i kako padalo na pamet al to nije nas problem,vec da i kod nas u Islamu ima jos mnogo stvari koje su iz paganskog vremena al ih uporno koriste mnogi.Cak i nekakve nadrihodze jos uvijek cvaraju gataju hukcu raspuhuju gase ugarice baju na nekakve vode i tako se predaju paganstvu.To him donosi lahko zaradzene pare na ovom dunjaluku a grijeh za buduci.Umjesto da se osobama koje traze izlaza u njihovim gatkama i vrackama ozbiljno pozabave i da ih pokusaju lijeciti pravim Islamom.Sta bi mogli reci o mnogim stvarima koje su iz predislamskog vremena prenesene i danas se protezu u svakodnevnici i to se uporno tvrdi da je Islamski sastavni dio.Kada bi neko pokusao da to promijeni dozivio bi linc al to nebi promijenio.Tako je i sa Bozicem ko je sebi tako stavio u glavu misli da je samo tako i nikako drugacije,pored svega jos u Krscanstvu se bar moze o tome komentarisati i proturijeciti hajde proturijecite ove gore navedene srvari da nisu po Islamu bicete odmah kamenovani.

Smatram da treba ukazivati na te stvari ali covjek se samo zamjera pa cak i sa onima koji znaju pravu istinu.Dunjaluk je veika preookupacija za mnogog to daje sliku Imana svakog pojedinacno.

[Author]

Posts