Mr. Osmo Vatres, predsjednik Balkan Kluba za Mir
Balkanski klub mira, prva medjunarodna organizacija koja je formirana na Balkanu od 13 balkanskih zemalja: Albanija, Bugarska, Makedonija, Bosna i Herzegovina, Srbija, Grcka, Turska, Moldavija, Rumunija, Crna Gora, Hrvatska i Kosovo, sa sjedistem u Skoplju. Uz najvisu pomoc koju su mu pruzili u njegovom formiranju medjunarodne institucije: OSCE, Europska Unija, NATO, a posebno Ujedinjene Nacije (UN), gdje su svi poslali telegrame podrske, a posebno na svecanoj sjednici 17.Decembra 2004.god. u Skoplju, uz prisustvo 650 ucesnika iz zemalja koje ga sacinjavaju predstavnika diplomatskog hora u Makedoniji i medjunarodnih institucija koje su prisustvovale, a posebno sto je veliki uspjeh da je izvrsena promocija balkanske novine “Balkanska revija” na engleskom i makedonskom jeziku, koja ce izlaziti na svim jezicima balkanskih zemalja. Posebne cestitke nobelovaca za mir koje su stigle od poznatih drzavnika svijeta i nobelovaca za mir, na stvaranju balkanskog kluba mira. U svim dokumentima i kasetama sa misije mira iz 1989 i 1990 godine, ostala su imana zauvijek zapisana, koji su se borili za mir i to se nikad izbrisati ne moze. To su poznata imena: Osmo Vatres (predsjednik misije mira), Dejan Mastilovic, Muaz Dedajic, Danijela Radosavljevic, Aco Djukanovic, Sasa Obradovic, Dejan Obradovic, Fatmir Krasnici, Abdulah Saliu, Prof.Dr Simun Galevski, Dr. Avdo Suceska, Dr. Ismet Dautbasic, Dr. Milomir Mucibabic, Nebojsa Lekovic, Nebojsa Rancic, Dr. Nebojsa Arandjelovic, Dr. Zeljko Bartulovic, Nadan Petrovic, Milan Lazetic (koji je poginuo na putu misije mira), Vuja, Goran, Primos Vance, Slavica Bosnic, Fana-Kocavska Cvetkovic, Mali Hocavar Albina, Vlado Kapidzic, Danica Milosavljevic, Rade Basic, Angel Mosovski, Dinko Surkalo, Azem Vlasi, Kemo Aleckovic, Maksimiljan Sjenica, Hamdija Hadzihasanovic, Slobodan Volarevic, Zoran Pazin, Dr. Kasim Begic, Dr. Drago Bago, Alija Behman, Marinkovic Milisav, Vukasin Maras, Muhamed Besic, Milovan Zorc, Marko Belinic, Zoran Kalinic, Zoran Perkovic, Ivan Brigic, Ivan Orlic, Jevrem Popovic, Branko Greganovic, Sidik Hasanovic, Boban Jovanovic, Ljilja iz Nisa, Dragan Pejovic, Bozo Mrakovic (poginuo u saobracajno nesreci 21.12.1990 kod gornjeg Milanovca, zajedno sa Milanom Lazeticom, sekretarom odbora misije mira, na putu misije mira)
Posjeta predsjednika Balkan Kluba za Mir Osme Vatresa, gospodinu Lehu Valensi, 07. Aprila 2007 u Gdandsku.
Mr. Osmo Vatres napisao je knjigu “Misija Mira” i preveo na vise jezika. U pripremi je i drugo izdanje.
OSMO VATRES – BIOGRAFIJA
Osmo Vatreš je rodjen 20.05.1957. godine u selu Ribijoc u blizini Žepe kod Rogatice, od oca Jakupa i majke Hadžire. Osnovnu školu je završio u Vrataru,Žepa,a osmogodišnju na Borikama. U Rogatici se upisuje u srednju školu gdje započinje aktivnosti kao omladinac, prvo postaje sekretar ferijalnog Saveza opštinske konferencije Rogatica a potom predsjednik planinarskog društva.Učestvuje na raznim takmičenjima Međurepubličkih igara bratstva i jedinstva u planinarenju i osvaja niz zlatnih medalja za svoj rodni grad Rogaticu. Zatim odlazi u Sarajevo gdje završava mašinsku skolu i započinje studij prava. U Sarajevu započinje društveno-politički rad pri Republičkoj konferenciji omladine Bosne i Hecegovine ,ispred koje se angažuje u organizovanju omladinskih radnih akcija: Šipad (81. god.), Drvar(1985.god.) kao i mnogih kulturnih i sportskih manifestacija. Zadnja manifestacija je vezana za omladinsku akciju u ime konferencije Savezne omladine SFRJ na izgradnji spomen obilježja USAOJ-u u Bihaću. Pred raspad SFRJ organizuje misiju mira na nivou Jugoslavije u organizaciji pravnih fakulteta Jugoslavije, viših pravnih škola i fakulteta bezbjednosti u funkciji predsjednika orgnaizacionog odbora misije mira devedesete godine. U razgovoru sa najvisim drustveno politickim strukturama republika i Jugoslavije, pokusava zajedno sa ostalim clanovima da pokusaju na miran nacin izbjeci rat i dogovoriti se o daljnjoj sudbini zemlje. Zajedno sa ostalim članovima pokušava da koz razgovore sa najvišim društveno-političkim strukturama, ali sve je bilo uzalud. Njegova misija sa njegovim prijateljima nije zavrshila onako kako su oni smatrali da treba, ali ostaje za istoriju da su mladi ljudi pokušali da ubijede političare da se rat izbjegne.
1988. godine učestvuje u pokretanju studentske novine Valter zajedno sa prijateljem Dejanom Mastilovićem, tadašnjim predsjednikom Saveza studenata Bosne i Hercegovine Kao sportista je bio veoma uspješan naročito u planinarenju a postao je trostruki prvak u orijentaciji u prirodi, čak je i autor priručnika za prostornu orijentacju planinarskog društva Sjemeć. Nakon izbijanja rata napušta prostor Jugoslavije i odlazi u Italiju a potom u Minhen,Njemačka gjde ostaje da živi. Bavi se novinarstvom kao nezavisni žurnaslista. Član je svih svjetskih i evropskih asocijacija u učesnik mnogih konferencija. Opet sa prijateljim radi na mirovnim aktivnostima osnivajući Balkan klub mir sa sjedištem u Skoplju, čiji je i predsjednik.